مذهب و رهبر ما ؛ المراجعات ؛ سلفون

مذهب و رهبر ما

نویسنده: سيد عبدالحسين شرف‌الدين
مترجم: مصطفی زمانی
ناشر: خزر
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 516
اندازه کتاب: رقعی سلفون - سال انتشار: 1355 - دوره چاپ: 4

کیفیت : در حد نو ~ نو

مروری بر کتاب

رهبری امام علی در قرآن و سنت

سيد عبدالحسين شرف‌الدين (1290-1377ق)، فقیه، اصولی، ادیب، محدث و مجتهد و مدافع تقریب مذاهب ، شرف‌الدين، به‌مثابه عالمی آگاه به زمان، روشن‌بين و آشنا به حقايق اصيل مكتب آسمانی اسلام، از روزگار جوانی، از اوضاع نابسامان و آشفته آن روز جوامع اسلامی و اختلافات بيهوده و تأسف‌بار مسلمانان رنج می‌برد. او نه‌تنها به اصلاح و سازندگی جوامع شيعی می‌انديشيد، بلكه از آغاز اقدام‌های اجتماعی و دينی خود، در انديشه اصلاح و عزت‌بخشی به همه ممالك اسلامی و ايجاد اتحاد و برادری در بين فرقه‌های مختلف مسلمانان بود. وی نيم قرن تمام با همه توان علمی و معنوی‌اش و با قلم، بيان و عمل صادقانه‌اش، در متحد ساختن امت محمد(ص) كوشيد و از هيچ سعی و تلاشی دريغ نورزيد.

المراجعات، مجموعه 112 نامه است كه بين سيد‌‎عبدالحسين شرف‌الدين، عالم شيعى و شيخ‌الاسلام سليم بشرى مالكى از علماى مصر، مفتى و رئيس سابق جامع الأزهر مبادله شده است. اين دو عالم در اين نامه‌ها حقايق بسيارى را مورد بحث و نظر قرار داده‌اند. بيان اين نامه‌ها ادبى، زيبا و محكم و مطالب مطرح‌شده در آنها غنى و كامل است. از نامه‌هاى شيخ سليم بشرى هم پيداست كه وى دانشمندى عميق و حق‌جو و منصف و پراطلاع است. وى در نوشته‌هایش حقايق مهمى را از مسائل اعتقادى شيعه و غير آن تصديق كرده است كه از جمله اهميت اساسى فقه شيعه و صحت عمل به آن است.

«المراجعات»، يكى از آثار مهم علمى و اصلاحى اسلامى است و گام بلند و مقدسى است در راه تفاهم و اتحاد اسلامى و تفهيم و توضيح حقايق مسلّم.

مؤلف درباره انگيزه تأليف اين اثر مى‌نويسد: «من از اين مصائب (اختلاف مذاهب اسلامى) دلتنگ و ناراحت بودم و براى چاره آن فكر مى‌كردم؛ تااينكه اواخر سال 1329ق، وارد سرزمين مصر شدم. آرزوى من اين بود كه در سرزمين نيل با كسى مواجه شوم كه هم‌رأى من باشد و بتوانيم در اين راه (وحدت كلمه) قدمی‌برداريم؛ بتوانيم درد اختلاف مسلمين را درمان بخشيم و آنان را متحد سازیم».

در اين سفر شرف‌الدين با راهنمايى دوستان روانه دانشگاه الازهر شد و در درس شيخ سليم بشرى، رياست دانشگاه حضور يافت. شيخ سليم كه مردى آزاده و جوانمرد بود، وقتى كه از اهداف بلند شرف‌الدين آگاهى يافت، با ايشان قرار گذاشتند كه بحث خود را در موضوع امامت از نظر شيعه با ارائه دلايل و شواهد صحيح و متواتر نزد فريقين به‌صورت نامه‌نگارى ادامه دهند.

اولین نامه در تاريخ 6 ذى‌القعده 1326ق، به رسم افتتاح و اجازه ورود به بحث بود كه از طرف شيخ سليم بشرى صادر شد. اين نامه‌نگارى تا شش ماه ادامه داشت. شيخ سليم در آخرين نامه‌اش اعتراف به حقانيت مذهب شيعه كرده، چنين مى‌گويد: «گواهى مى‌دهم كه شما (شیعیان) در فروع دين و اصول آن بر همان راه و طريقى هستيد كه ائمه آن رسول(ص) بوده‌اند»