دیوان عصمت بخارائی

دیوان عصمت بخارائی

نویسنده: عصمت بخارائی
به کوشش: احمد کرمی
خطاط : علی عریانی
ناشر: ما
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 590
اندازه کتاب: وزیری گالینگور - سال انتشار: 1366 - دوره چاپ: 1 

کمیاب - کیفیت : در حد نو _ نو

مروری بر کتاب 

گرچه گمنام است عصمت لیکن از روی نسب      هم ز آل جعفر است و هم ز نسل مرتضی 

عصمت الله معروف به خواجه عصمت فرزند خواجه مسعود از سخنسرایان گرانمایه سده نهم هجریست که در بخارا می زیسته است . شاعری چیره دست و مردیم سلیم النفس بود و به نوشته امیر شیر علیخان لودی صاحب مرآت الخیال نسبتش به امام جعفر صادق می رسد . پدرش خواجه مسعوذ از مردان برجسته بخارا به شمار میرفت.

خواجه عصمت در سرودن غزل ، قطعه و مثنوی توانایی بسزایی داشت و در بخارا شاگردان بسیاری تربیت کرد . سلطان خلیل پسر امیر شاه که طبع شعر داشت رموز و فنون شعر را از این استاد فرا گرفت و برای وی احترام زیادی قائل بود و خواجه عصمت بیشتر اوقات در مصاحبت او به سر می برد.

کاش فرمودی به شمشیر جدائی کشتنم 
تا به خواری در چنین روزی ندیدی دشمنم

باغبان گو در ته دیوار گلزار بکش
بی حضوزش گر کشد خاطر به سرو و سوسنم

شهسوار کی خرامد باز تا دیوانه وار 
خاک و خون آلوذه خود را بر سر راه افکنم

عصمت الله معروف به خواجه عصمت فرزند خواجه مسعود از سخنسرایان گرانمایه سده نهم هجریست که در بخارا می زیسته است . شاعری چیره دست و مردیم سلیم النفس بود و به نوشته امیر شیر علیخان لودی صاحب مرآت الخیال نسبتش به امام جعفر صادق می رسد . پدرش خواجه مسعوذ از مردان برجسته بخارا به شمار میرفت خواجه عصمت در سرودن غزل ، قطعه و مثنوی توانایی بسزایی داشت و در بخارا شاگردان بسیاری تربیت کرد . سلطان خلیل پسر امیر شاه که طبع شعر داشت رموز و فنون شعر را از این استاد فرا گرفت و برای وی احترام زیادی قائل بود و خواجه عصمت بیشتر اوقات در مصاحبت او به سر می برد.

دیوان عصمت بخارایی حاوی اشعاری است شیرین و شیوا که مخصوصاً غزلیات آن مورد پسند دوستداران غزل واقع خواهد شد؛ زیرا این غزل‌ها که همه کوتاهند و به‌ندرت ممکن است غزلی از هفت بیت تجاوز کند، از لحاظ مغز و معانی عرفانی به اشعار حافظ و گاهی از جهت روانی و سلامت به اشعار سعدی شباهت دارند و درعین‌حال، گاهی از نظر دقت خیال و باریک‌اندیشی ما را به یاد مضمون‌یابی‌های صائب می‌اندازد و در بعضی از موارد هم لطافت معنی و دقت بیان او شیوه غزل‌سرایی عاشق اصفهانی را به خاطر می‌آورد، ولی روی‌هم‌رفته غزل‌های خواجه عصمت که مردی عارف و صاحبدل شناخته شده، بیش از همه، با اشعار حافظ همانند است و خواننده‌ای که ذوق سلیم دارد در حین مطالعه آنها به‌آسانی درمی‌یابد که او تا چه حد در پیروی از حافظ کوشا بوده است