خط و خطاطان

خط و خطاطان

نویسنده: ابوالقاسم رفیعی مهرآبادی
ناشر: سیمرغ
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 260
اندازه کتاب: جیبی - سال انتشار: 1345 - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت : درحد نو _ نو

مروری بر کتاب

مصور

قبل از اسلام خطوط مختلفی از جمله میخی و پهلوی و اوستایی در ایران متداول بوده است. با ظهور دین اسلام نیاکان ما الفبا و خطوط اسلامی را پذیرا شدند.خط متداول آن زمان که نزدیک دو قرن قبل از اسلام شکل گرفته خط کوفی و نسخ قدیم بود که از دو خط قبطی و سریانی اخذ شده بود.

در اوایل قرن چهارم سال ۳۱۰ه.ق ابن‌مقله بیضاوی شیرازی خطوطی را به وجود آورد که به خطوط اصول معروف شد این خطوط عبارتند از: محقق، ریحان، ثلث، نسخ، رقاع و توقیع که وجه تمایز آنها اختلاف در شکل حروف و کلمات و نسبت سطح و دور در هر کدام است. او برای این خطوط قواعدی وضع کرد و ۱۲ اصل ترکیب،کرسی، نسبت، ضعف، قوت، سطح، دور، صعود مجازی، نزول مجازی، اصول، صفا و شأن را نوشت.

خط کوفی که مشتق از خط سطرنجیلی سریانی بود، در بین النهرین رواج یافت و اولین کسی که آن خط را در جزیره العرب رواج داد، حرب بن امیه بن عبد شمس و از فضلای قریش بود و برای تحصیل خط کوفی از مکه به طرف حیره (کوفه) حرکت کرده و زمان دراز در آنجا بماند و از استادان، فن طریقه و شیوه نوشتن خط کوفی را بیاموخت تا خود در این فن استاد شد.

سپس به مکه مراجعت کرد و عده ای از قریش نزد او تعلیم گرفتند و به تدریج این خط در مکه و جزیره العرب، مشهور به خط کوفی گردید. زیرا این خط به وسیله حرب از کوفه به جزیره العرب آمده بود. بعد از حرب ابوطالب، عم پیغمبر و پدر امیرالمومنین علی (ع) و عفان بن ابی العاص در نوشتن خط کوفی، اشتهار یافتند و اول کسی که خط کوفی را در تحت نظم و ترتیب درآورد، مراره بن مره بود…