دیوان شرفشاه دولائی

نويسنده: پیر شرفشاه دولایی
به کوشش : محمد علی صوتی
ناشر: بنياد فرهنگ ايران
زبان كتاب: فارسي
تعداد صفحه: 188
اندازه كتاب: رقعی - سال انتشار: 1358 - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت : درحد نو  _ نو

مروری بر کتاب

عکس نسخه‌های خطی

براساس نسخه محفوظ مانده در كتابخانه آكادمي بخارست

پیر شرفشاه (قرن۸ ه) با نام کامل پیر شرفشاه دولایی گیلانی شاعر گیلک و بنیان‌گذار مکتب شعری شرفشاهی است. وی در منطقه گسکرات در گیلان به دنیا آمد.از او دیوان شعری برجا مانده[ که در بخارست رومانی نگهداری می‌شود. او که پدر شعر گیلکی دانسته می‌شود، در قالب دوبیتی شعر می‌سرود. سبک معروف شرفشاهی که در گیلان شهرت دارد به او منسوب است.آرامگاه وی که از نوادگان موسی کاظم بود،در روستای دارسرا، دهستان گیل دولاب واقع است است.

بردیباچه ی دیوان پیر شرفشاه دولایی شاعر گیلک زبان قرن هشتم ، سخنی از عشقی سوزان است که به زبان فارسی و به دست درویشی گمنام از مریدان پیر شرفشاه کتابت شده است . داستان عشق و فراق . عشق آسمانی شرفشاه ، شاه ِ درویشان ، به خوری سو ، خواهر امیره ساسان حاکم قدرتمند ...

" حمد و ستايش بي قياس واجب الوجودي را كه اقتضاي قبضه الوهيت و فيضان الطاف ربوبيتش ... الي آخر ، اما بعد چنين گويد : كمينه مولوي فقير حقير آستانه درگاه جلالت حضرت شاه شرفشاه عليه الرحمه كه يك شبي در ميان بيشه " كتك " در بن يك درخت نشسته بودم كه ناگاه ... خواب مي بيند كه حق تعالي گفته است " خوري سو " همشيره پادشاه را بايد به زني بگيري ... و الي آخر و شرفشاه شروع به خواندن رباعياتي مي كند:

دوستاجه و لاوي شيشه وجه نفط كله
جه كوشكه در كوشكي خانه و چه حرفي كله
جه شارجه شمس جه شلوا داوي با بره
شون و ول و وارنگ بكينه دوستي دره
سالوكان ميدل كبوترا سايره
 گهي بهوا و گهي خيالادره
بان خوائي كه سرخوي و رجا طاهره 
هر كه دوستا اندي بشو كافره
خبر ببوخرف درشا نخست جان يره 
آوازه همين كه كافر لشكر آوره
آن كافر كه بايه مرا چكنه گوابره 
ي كافر مرا بهمسايه و يمجا دره
چكنم دست فاسونه دل فاشوجا 
خونابند نگره جمي چشمان شوجا
مي غم كوها او نهير به بگين جا 
كوه بسخن بايه نباره به هزار جا