ارض ملکوت

نویسنده: هانری کوربن
مترجم: سید ضیاالدین دهشیری
ناشر: طهوری
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 435
اندازه کتاب: وزیری گالینگور - سال انتشار: 1387 - دوره چاپ: 4

مروری بر کتاب

کالبد انسان در روز رستاخیز

از ایران مزدایی تا ایران شیعی

شادروان پروفسور هانری کربن چنان در محضر ارباب‏علم و حکمت مشهور است که نیازی به معرفی، آن هم از طرف این حقیر وجود ندارد. منتهی چون در این چند سال‏چندان ذکری از او به میان نیامده است مختصر اشارتی به احوال و آثار آن بزرگ مرد شیفته اسلام و بخصوص مذهب‏حقه تشیع خالی از فایدتی نخواهد بود.

به طوری که در جشن نامه هانری کربن آمده است، وی در سال 1903 در شهر پاریس قدم به عرصه هستی نهاد و ازبدایت صباوت در محیط دینی خود پرورش یافت و پس از گذرانیدن مقدمات تحصیلی در سال 1925 به دریافت‏لیسانس در فلسفه در دانشگاه سوربن توفیق یافت و در سال 1928 دیبپلم مدرسه تتبعات علیه‏ی آن دانشگاه را گرفت‏و در سال 1929 دیپلم مدرسه‏ی السنه شرقیه‏ی پاریس را به دست آورد و علاوه بر تسلط کامل بر فلسفه‏ی غربی وزبانهای کلاسیک اروپایی با عربی و فارسی نیز کاملاً آشنا شد و حتی زبان پهلوی را نیز فرا گرفت و در مکتب استادبزرگ اتین ژیلسون روش تفسیر افکار فلسفی را مبتنی بر یک متن دقیق که اتفاقاً همان روش حکمای الهی اسلامی است‏آموخت، و در پدیدارشناسی تبحر یافت.

اما آنچه او را از فلسفه‏ های اروپایی مستغنی ساخت و زبونی و نقص ومحدودیت این فلسفه ‏ها را در مقابل حکمت حقیقی که در تمدن اسلامی و به ویژه در ایران طی قرن‏ها از نسل به نسل‏ انتقال یافته بود، نمایان ساخت، ورود کربن به عالم فکری و معنوی اسلام و مخصوصا تشیع بود. در همان دوران‏ دانشجویی به تلمذ در محضر لویی ماسینیون اسلام شناس بزرگ فرانسوی نیز اشتغال ورزید و با هدایت او با تصوف وتشیع و فلسفه اسلامی آشنا شد.

نخستین مقاله‏ ی او که در نشریه‏ ی بررسی‏ های فلسفی در پاریس چاپ شده، درباره‏ ی مردم‏شناسی فلسفی مبتنی بریکی از آثار فارسی (سهرودی بود و نخستین اثر مستقل به زبان فرانسوی راجع به این حکیم، توسط کربن در 1939ذیل عنوان، سهروردی مؤسس حکمت اشراق) به چاپ رسید. اتفاقی نیست بلکه تمثیلی است از مقامی که شیخ‏ اشراق در حیات فکری کربن در اولین دوران فعالیت او تا آخر عمرش داشته است.

تا آنجا که حقیر به خاطر دارد، هانری کربن از سال 1337 خورشیدی، هر ساله قریب یک ما در تهران اقامت داشت و بامجالمع علمی و مذهبی محشور بود. سخنرانیها و جلسات بحث و نقد وی در دانشگاه تهران و به ویژه با حضوراستادان ادبیات فارسی، عربی، زبان فرانسه و فلسفه بسیار پر شور بود. گذشته از این کربن به طور مرتب با استاد شهیدحاج شیخ مرتضی مطهری و علامه بزرگ حاچ سید محمد حسین طباطبایی، اعلی الله مقامهاما، معاشرت و محاورت ‏داشت و از افکار بلند آن بزرگان بهره می ‏جست.