گات های زرتشت ؛ متن تطبیقی بر اساس هشت ترجمه فارسی

گاتهای زرتشت 

نویسنده: فرانک دوانلو
ناشر: نوید شیراز
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 530
اندازه کتاب: وزیری گالینگور روکشدار - سال انتشار: 1387 - دوره چاپ: 1 

کمیاب  - کیفیت : عالی
 

مروری بر کتاب 
متن تطبیقی بر اساس هشت ترجمه فارسی

یکی از مهمترین منابع پژوهشگران ادیان و فرهنگ ایران باستان، متن «گاتها» زرتشت و خشور بزرگ ایرانی است که معمولاً در آثار تحقیقی نویسندگان، به مندرجات ومفاهیم و مضامین آن استناد می شود و از آن برای روشن ساختن پاره ای دشواری ها استفاده می شود.

از آنجایی که تاکنون به دلیل دیرینگی و دشواری زبان گاتها، هیچ ترجمه ای از آن کاملاً معادل معانی به کار رفته در گاتها نبوده است و هیچ مترجمی نیز ترجمه خود را برابر دقیق گاتها ندانسته است؛ لازم دیده شد تا همه ترجمه های معتبر به زبان فارسی از متن اوستایی گاتها، بند به بند در کنار یکدیگر نهاده شود تا برای استناد به گاتها، ترجمه ها و برداشت های دیگر را نیز در نظر داشته باشیم.در این کتاب هشت ترجمه به زبان فارسی از متن اوستایی گات‌ها, بند به بند در کنار یک دیگر قرار گرفته است. این ترجمه‌ها عبارت است از:

گات‌ها یا سرودهای آسمانی زرتشت/ فیروز آذر گشسب
گات‌ها ـ سروده های پیغمبر ایران سپیتمان زرتشت/ ابراهیم پورداود
ستوت سن/ علی اکبر جعفری
اوستا ـ کهن‌ترین سرودها و متن‌های ایرانی/ جلیل دوستخواه
اوستا/ هاشم رضی
گات‌ها سرودهای زرتشت/ عباس شوشتری
برگردان گات‌ها/ رستم شهزادی
گات‌ها, سرودهای مینوی زرتشت/ حسین وحیدی

اَوِستا کهن ترین نوشته ی حضرت زرتشت، پیامبر ایرانیان است. زمان نگارش این کتاب بزرگ اگرچه به درستی روشن نیست ولی دست کم تا ده سده ی پیش از مسیح می رسد یعنی بیش از ۳ هزار سال پیش. آنچه امروز در دسترس ماست و نام اَوِستا بر آن می‌گذاریم همه‌ی آن کتابی نیست که در دوران‌های کهن در دست نیاکان ما بوده، بلکه بخش بزرگی از این نوشته ی سترگ در کشمکش های گوناگون از دست رفته و پایمال درنده‌خویی و بی دانشی اهریمن صفتان گردیده است.

در سنت و نوشته‌های دینی زرتشتیان آمده است که «اَوِستا» را به خط زرین بر روی ده هزار پوست گاو دباغی شده نوشته‌اند و در دژنبشت(دبیرخانه یا کتابخانه‌ی شاهنشانی) نهاده بودند. اَوِستای روزگار ساسانیان۳۴۵۷۰۰ واژه و زند (گزارش پهلوی) آن ۲۰۹۴۲۰۰ واژه برآورده شده و امروز از متن اَوِستا هشتاد و سه هزار واژه به جا مانده است...