مجمع النصایح

مجمع النصایح

نویسنده: ملا عبدالرسول مدنی کاشانی
ناشر: محمد مدنی کاشانی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 800
اندازه کتاب: رقعی گالینگور - سال انتشار: 1352 - دوره چاپ: 2

کمیاب - کیفیت : درحد نو ~ نو

مروری بر کتاب

طبیب جسم و روح - بهترین واعظ برای هر خانواده

یکی از عالمان و دانشوران بزرگ و در عین حال گمنام کاشان، مرحوم آیت الله «ملّا عبدالرسول مدنی کاشانی» (1279- 1366 ه.ق) است؛ فقیه و عالمی که زهد و پارسایی و تقوا را با علم و آگاهی و روشن بینی جمع کرده، در عین توجّه به مسائل مذهبی و دینی، از سیاست و رویدادهای اجتماعی و حوادث تاریخی غافل نبود.

زهد و ساده زیستی و بی پیرایگی این مجتهد و مجاهد کاشانی همانقدر شایسته تحسین و تعریف است که آثار گسترده و متنوع قلی و موقع شناسی و مشکل گشایی و حل و فصل اختلافات و درگیرهای مردم و بی تفاوت نبودن. نسبت به مسائل سیاسی و اجتماعی و حوادث و رویدادهای زمانه، بویژه مشروطیّت و فتنه های وهابّی گری و بابی گری و بهائی گری.

وی بزرگ‌مردی که پارسایی و زهد و بی‌پیرایگی را با نوگرایی و نواندیشی و تجددطلبی، یکجا در خود جمع کرده بود و در ضمن نگارش رساله‌های مذهبی و فقهی و کلامی و فلسفی، نسبت به مسائل سیاسی و اجتماعی و تاریخی و حوادث و رویدادهای زمانه، به‌ویژه مشروطیت، و حل ‌و فصل اختلافات مردمی، بی‌توجه نبود.

هوشیاری و روحیۀ انتقادگری و ستیزه با انواع کژی‌ها و ناروایی‌ها، وی را بر آن داشت تا با نگارش آثاری چون رسالۀ انصافیه (در مشروطیت)، به عنوان فقیهی عالم به مسائل و مشکلات روز، دِین خود را نسبت به وطن و جنبش مشروطه و آزادی و قانون، ادا کند و الگویی درست از احکام سیاسی‌اجتماعی اسلام به دست دهد. از سوی دیگر، یکی از دغدغه‌های فکری و فرهنگی ملاعبدالرسول، گردآوری و تدوین

مجموعه‌ای از مواعظ و حِکَم و اندرزهای بزرگان و خردمندان ایران پیش و پس از اسلام بوده که با تدوین کتاب مجمع النصایح، این آرزوی خود را تحقق بخشیده و خدمتی سترگ به فرهنگ و ادب ایران کرده است. مؤلف در این اندرزنامه، به مجموعه‌ای از حکمت‌ها و مواعظ و سخنان انبیا و اولیا و بزرگان و علما و حکیمان و فیلسوفان و پادشاهان و شخصیت‌های تاریخی- اساطیری ایران باستان و یونان اشاره کرده و با طرح بن‌مایه‌های اخلاقی و اجتماعی و آموزه‌هایی همچون حکمت و خردمندی، نیک‌اندیشی و نیک‌پنداری، قناعت و خرسندی، عزت نفس و مناعت طبع، دادگری و احسان، آداب سخن گفتن، تهذیب اخلاق، پرهیز از جاه‌طلبی و حرص و طمع و دروغ و تزویر و خودبینی، مجموعۀ مغتنم و ارزشمندی در «اندرزنامه‌نویسی» به یادگار گذاشته است.