غزلیات فروغی بسطامی

غزلیات فروغی بسطامی

نویسنده: فروغی بسطامی
به کوشش : رهی معیری , منصور شفق
ناشر: صفی علیشاه
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 372
اندازه کتاب: خشتی گالینگور نقشدار - سال انتشار: 1336 - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت : صفحات نو ؛ عطف کتاب رد چسب خوردگی دارد

مروری بر کتاب

فروغی بسطامی از غزل‌سرایان دوره قاجار بود. او شاعر معاصر سه تن از پادشاهان قاجار بود: از زمان فتحعلی شاه نامور گشت، و در دوره‌های محمد شاه و ناصرالدین شاه به کار خویش ادامه داد. او شاعری بود که در شعرهایش پادشاهان نخستین قاجار را می‌ستود.بیشترین و برجسته‌ترین شعرهایش در قالب غزل است.

فروغی بسطامی از جرگهٔ شاعران صوفی‌منش بود. او در بهترین غزل‌های عارفانه‌اش لطافت و شیرینی را با رسایی و سادگی واژگان، به‌هم می‌سرشت.در ابتدا شاعر مداح حاکم کرمان و سپس فتحعلی شاه و محمدعلی شاه بود ولی گویا در میانه زندگی به عرفان و تصوف روی آورد و غزلیات عارفانه زیبایی به جا گذاشت. او مرید میرزا امین شیرازی از سلسله چشتیه بود. شهرت او در عرفان و شعر به سمع ناصرالدین شاه رسید و او را احضار کرد و در دربار او جایگاه ویژه‏ ای کسب کرد. 

مکن حجاب وجودت لباس دیبا را
که نیست حاجت دیبا وجود زیبا را

تو را برهنه در آغوش باید آوردن
گرفتی از همه عضوت مراد اعضا را

ز پای تا به سرت می‌مکم چو نیشکر
به دستم ار بسپارند آن سر و پا را

هنوز اهل صفا پرده در میان دارند
بیار ساقی مجلس می مصفا را

ز گریهٔ سحری گرد دیده پاک بشوی
که در قدح نگری خنده‌های صهبا را

شبانه جام جهان‌بین ز دست ساقی گیر
که آشکار ببینی نهان فردا را

چه شعله بود که سر زد ز خیمهٔ لیلی
که سوخت خرمن مجنون دشت‌پیما را

کمال حسن وی از چشم من تماشا کن
ببین ز دیدهٔ وامق جمال عذرا را

دلش هنوز نیامد به پرسش دل من
مگر به دلها نشیند راه دلها را

سحر فرشتهٔ فرخ سرشته‌ای دیدم
که می‌نوشت به زر این سه بیت غرا را

ستاره درگه مولود شاه ناصردین
گرفت دامن اقبال مهد علیا را

ستوده پرده نشینی که فر معجز او
شکسته اختر پرویز و تاج دارا را

خجسته کوکب بختش به آسمان می‌گفت
که من خریدم خورشید عالم‌آرا را

فروغی آن مه تابنده سوی خویشتنم
چنان کشید که رخشنده مهر حربا را