با ترانه باران

نویسنده: محی الدین میرفخرایی ( گلچین گیلانی )
به کوشش : کامیار عابدی
ناشر: ثالث
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 282
اندازه کتاب: رقعی گالینگور روکشدار - سال انتشار: 1379 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

زندگی و شعر گلچین گیلانی

گلچین گیلانی با تخلص شعری و نام شاعرانه‌ مجدالدین میرفخرایی از شـاعران بـرجسته و صمیمی معاصر ایران است. این شاعر برجسته در ۱۲۸۸‌ خورشیدی در رشت چشم به چشم گشود. از این رو در شعرش به اقلیم توجه ویژه ای دارد. اشعارش نشأت گرفته از محیط سرسبز و زیبایی های طبیعی زادگاهش است.

بسامد کلماتی نظیر، جنگل،‌ آبشار، شکوفه، ابر، باران، درخت در اشعار او بسیار بالاست. گرچه واژه های بومی و محلی در اشعار گلچین چندان دیده نمی شود اما طراوت و شادابی، روحی غالبا لطیف و سرشار از زندگی و امید و نیز فراوانی تصاویر برگرفته از زادگاهش، گیلان خود می تواند نشانی از اقلیم گرایی وی باشد. وصف طبیعت در شعر گلچین رنگی محلی و اصیل پیدا کرده است. شعر باران یکی از معروف ترین آثار وی، نمونه ای خوب از این رنگ محلی و اصیل است که در آن به خلق تصاویر برگرفته از محیط خود می پردازد.

وی از نخستین شاعران سراینده شعر نو در ایران به شمار می‌رفت که برخی از شعرهای خاطره انگیز او همچنان در یادها باقی مانده است. به لحاظ زلالی عاطفه و بی‌پروایی بیان و سادگی تصویرها و در عین حال عمق احساس کمتر می‌توان شعری را در ترازوی آثار وی نهاد.   

عاطفه از بخش‌های مهم شعر به شمار می‌رود و اغلب اصلی‌ترین هدف شاعر از سرودن شعر انتقال عواطف و احساسات است. هر شاعری از عاطفه خاص خود برخوردار و بیان این تاثیرها که نشأت گرفته از محیط پیرامون شاعر همراه با تجربیات شخصی اوست، درون مایه های متفاوتی را به خواننده نشان می دهد. در میان شاعران معاصر که عاطفه در اشعارش به وفور دیده می شود، می توان به مجدالدین میرفخرایی اشاره کرد. 

تجربه شعری گلچین تا قبل از سرودن شعر معروف باران هنوز به پختگی نرسیده بود اما بعد از سرودن باران در زمره رمانتیک ها شناخته شد و به تعبیر شفیعی کدکنی صدای دلپذیر رمانتیسم از اشعار گلچین شنیده می شد. مخاطب با خواندن اشعار گلچین به راحتی با مفاهیم و مضامین شعری او ارتباط برقرار می کند.

کتاب با نوشته‌ای از محمدعلی اسلامی ندوشن تحت عنوان یادی از گلچین گیلانی آغاز می‌شود ;سپس نگارنده شرحی از زندگی گلچین گیلانی (شاعر معاصر) و معرفی آثار او به دست می‌دهد ;آن گاه در بخشی دیگر (جستجوهایی در شعرها) اشعار گلچین گیلانی را با ذکری از آرای صاحب نظران در باب شاعر نقد و بررسی می‌کند .بخش سوم کتاب گزیده‌ای است از اشعار گلچین گیلانی و در بخش چهارم پنج سروده نامبرده همراه با ترجمه انگلیسی فراهم می‌آید.

شعر «باران» از معروف‌ترین آثار گلچین گیلانی است که به‌عنوان نمونه‌ای خوب از شعر نو شهرت پیدا کرده است.

باز باران،
با ترانه،
با گوهرهای فراوان
می‌خورد بر بام خانه.
آب چون آبشار ریزان
می‌ریزد بر سر ایوان
من به پشت شیشه تنها
ایستاده
در گذرها،
رودها راه افتاده.

***
شاد و خرم
یک دو سه گنجشک پر گو،
باز هر دم
می‌پرند، این سو و آن سو

***
می‌خورد بر شیشه و در
مشت و سیلی،
آسمان امروز دیگر
نیست نیلی.

***
یادم آرد روز باران:
گردش یک روز دیرین؛
خوب و شیرین
توی جنگل‌های گیلان.

***
کودکی ده ساله بودم
شاد و خرم
نرم و نازک
چست و چابک

***
از پرنده،
از خزنده،
از چرنده،
بود جنگل گرم و زنده.

***
آسمان آبی، چو دریا
یک دو ابر، اینجا و آنجا
چون دل من،
روز روشن.

***
بوی جنگل،
تازه و تر
همچو می مستی دهنده.
بر درختان می‌زدی پر،
هر کجا زیبا پرنده.

***
برکه‌ها آرام و آبی؛
برگ و گل هر جا نمایان،
چتر نیلوفر درخشان؛
آفتابی.

***
سنگ‌ها از آب جسته،
از خزه پوشیده تن را؛
بس وزغ آنجا نشسته،
دم به دم در شور و غوغا.

فهرست

برگ
پرده افتاده
خواب مستی
سایه
درخت بزرگ
راه
کتاب‌شناسی
ماخذ و مراجع