زمرد و حمله

زمرد و حمله

نویسنده: تی . اس . الیوت , ادمون رستان
مترجم: بیژن الهی
ناشر: بیدگل
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 160
اندازه کتاب: خشتی لب برگشته - سال انتشار: 1397 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

گردآوری و ترجمه ای از سه کتاب با عناوین چهارشنبه - خاکستر و ارض موات از الیوت و کتاب سیرانو دوبرژارک از ادمن رستان. چهارشنبه - خاکستر از شعرهایی جداگانه و براساس پس زمینه ای از کتاب مقدس پدید آمده است، ارض موات از مهم ترین شعرهای قرن بیستم است و سیرانو دوبرژارک نمایش نامه ای فرانسوی است با دو شخصیت اصلی که نام یکی برنمایشنامه نهاده شده و دیگری رکسانا نام دارد.

"زمرد و حمله" اثری است از "تی اس الیوت" که در آن موضوعاتی مانند اخلاق و سیرت، سیاست، دین، جوهر زمان و فرصت های از دست رفته و بسیاری از مسائل مهم دیگر را با دقت ثبت کرده و به تصویر می کشد. اگرچه این مجموعه مختصر و کوتاه است، اما شامل بسیاری از اشعار برجسته و امضای شعری او است. در واقع اثر پیش رو، دو کتاب "چهارشنبه- خاکستر" و "ارض موات" از وی را در بردارد. علاوه بر آن کتاب "سیرانو دوبرژارک" از "ادمن رستان" نیز در این مجموعه گنجانده شده است.

بدیهی است که اصلی ترین شعر این کتاب، یکی از مهم ترین اشعار قرن بیستم با عنوان "ارض موات" است. گفته ها و اندیشیده ها درباره این شعر آنقدر زیاد است که بیان آن در قالب کلمات، امری دشوار است. "الیوت" نظر خود را در مورد جامعه و بیماری های آن در میان می گذارد و آن را در قالب یک "ارض موات" مثلی و تحت اللفظی به تصویر می کشد. بنابراین، ما تصاویری از این مسئله ها را در یک جریان تفکیک شده و آگاهانه از اندیشه می بینیم.

تصویرسازی های این شعر واقعا خارج از چارچوب های معمول ادبی است و تصاویر ذهنی مکرر از پوسیدگی و سرخوردگی، صحنه ای زنده را ایجاد می کند. خواننده با مطالعه ی کتاب "زمرد و حمله" روزها در اتمسفر ایجاد شده توسط این کتاب گیر می کند و تلاش های او برای مرتب کردن افکارش و گریز از دام های ادبی این کتاب بی نتیجه می ماند. این سطرهای دلهره آور، قدرت غیرقابل انکاری را در خود می پرورند که فقط از قلم توانای "تی اس الیوت" برمی آید.

هرچند دگرباره امید بازگشتم نیست
هرچند امیدم نیست
هرچند امید بازگشتم نیست
به تزلزل میان سود و زیان
درین گذر کوتاه کجا که رویاها در گذرند
از برزخ رویاگذر میان زاد و میر
(تبرکم بخش پدر) گرچه آرزو نمی کنم آرزوی
[این چیزها کنم
از پنجره چارتاق رو به ساحل خارا
بادبانهای سفید هنوز می افرازد دریاسو]
دریاسو افرازان/ بالهای نشکسته
و دل گمشده سخت می شود و شاد می شود
به گل گمشده ی یاسمین و صداهای گمشده ی دریا
و جان سست مایه به شورش می خیزد