زبان پدری ؛ مجموعه مقالاتی درباره حقوق بشر

زبان پدری

نویسنده: شانتال موف , ریموند پانیکار , ریچارد رورتی , جان میلبنک , جوزف رز , السدیر مکینتایر
مترجم: محمدمهدی ذوالقدری
ناشر: ترجمان
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 248
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1394 - دوره چاپ: 2 

مروری بر کتاب 

مجموعه مقالاتی درباره حقوق بشر

ریموند پانیکار (۱۹۱۸-۲۰۱۰) در کنار زبان مادری از زبان پدری سخن می‌گوید. شاید بتوان چنین گفت که زبان پدری‌‌ همان فرهنگی است که معنا و مفهوم زندگی و هنجار‌ها و ضد هنجار‌ها را تبیین می‌کند. زبان پدری همچون زبان مادری متنوع و گونه گون است. اگر حقوق بشر را یک زبان پدری برای تمام بشریت قلمداد کنیم به بیراهه رفته‌ایم.

پذیرش جهان شمول‌بودن حقوق بشر، جوامع غیرغربی را که خواستگاه‌های فرهنگی متفاوتی دارند مجبور می‌کند تا زبان پدری خود را فراموش کرده و زبان پدری بیگانه‌ای را بپذیرند. حقوق بشر در فرهنگ‌های مختلف متفاوت و مبتنی بر نگرش‌های خاص آن فرهنگ است. به همین دلیل در حوزهٔ حقوق بشر نمی‌توان برای همهٔ فرهنگ‌ها دستورالعمل واحدی صادر کرد. بلکه باید با سرلوحه قرار دادن نقد میان فرهنگی معادل‌های هم ریخت حقوق بشر را در دیگر فرهنگ‌ها پیدا کرد.

دربارۀ حقوق بشر و مبانی معرفتی آن تا کنون کتاب‌ها و مقاله‌های فراوانی چاپ شده است. مجموعه مقالات حاضر کوششی است تا خوانندگان با آن دسته از ادبیات انتقادی دربارۀ حقوق بشر که کمتر به آن‌ها توجه شده است آشنا شوند. نقدهای رایج دربارۀ حقوق بشر عمدتاً به سه دسته کلی نقد الهیاتی، نقد مارکسیستی و نقد سیاسی- تاریخی تقسیم می‌شوند. به عقیدۀ آن دسته از منتقدانی که اعلامیۀ جهانی حقوق بشر را از منظر الهیات نقد می‌کنند، اعلامیه‌ دچار مثبت‌اندیشی ساده‌لوحانه‌ای در باب پاک‌نهادی و خودفرمانروایی ماهیت بشر است.

علاوه‌بر این اعلامیۀ مذکور متضمن انسان‌شناسی معیوبی است؛ چرا که فرد انسانی را صرفاً مجموعه‌ای از نیازها‌ی مادی و روان‌شناختی در نظر می‌گیرد. در نقد مارکسیستیِ حقوق بشر، اعلامیهْ حقوق طبقۀ حاکم است. مارکسیست‌ها معتقدند حقوق منعکس‌کنندۀ منافع طبقه‌ای معین و در اغلب مواقع، آرمان‌های آن طبقه است.

آن‌ها معتقدند برای تحقق مؤثر آنچه گفته می‌شود مطالبات جهانی بشر است، هیچ اشاره‌ای به اوضاع اقتصادی و فرهنگی اقشار مختلف‌ نمی‌شود. منتقدین سیاسی-تاریخی حقوق بشر نیز، حقوق بشر فعلی را ابزار سلطۀ قدرت‌های جهانی قلمداد می‌کنند. ایشان بر این عقیده‌اند که این حقوق سلاحی صرفاً سیاسی برای حفظ وضع موجود به نفع قدرتمندان است. به عقیده این دسته از منتقدان فقط پیروزمندان‌اند که حقوق را اعلام و ترویج می‌کنند.در انتخاب مقاله‌های این کتاب سعی نموده‌ایم از نقدهای رایج عبور کنیم و مناظری تازه از نقد حقوق بشر را به مخاطبان عرضه کنیم...