آنچه در این کتاب آمده حاصل بررسی اجمالی روابط و مناسبات بین فردی در جامعه از دیدگاه قرآن با این فرض که بسیاری آموزه های دینی برای بهبود روابط بین انسان ها و حفظ کرامت انسانی مورد توجه بوده، در جامعه نادیده گرفته شده است.

مسلمانان با وجود برخورداری از نام مسلمانی و آیین اسلام، در رفتار و گفتار به دستورات دینی خود پایبند نیستند تا جایی که اخلاق به عنوان گمشده جوامع اسلامی قرار گرفته چرا که روابط بین انسان ها بر اساس منافع و مصالح فردی شکل گرفته نه براساس منافع جوامع اسلامی و دینی و این آغازی است بر نادیده گرفتن کارکرد دین در حوزه اجتماع.

حاصل بررسی ها نشان از آن دارد که دستورات دین اسلام، به عنوان کامل ترین و جامع ترین آیین الهی برای ارتقا و بهبود مناسبات بین فردی و حفظ کرامت انسانی شناخته شده است. در این عرصه وفای به عهد و موضوعات مرتبط با آن مثل ادای امانت و پرهیز از خیانت بیشترین توصیه را داراست. همینطور آموزه هایی در حوزه گفتار و رفتار نیکو، صداقت، حسن معاشرت و حفظ حقوق دیگران و نیز توجه به نیازمندان.

موضوع کتاب حاضر، بررسی اخلاق بین فردی در اجتماع از منظر قرآن کریم است. در این کتاب به تبیین و بررسی آیاتی که به نحوی در بردارنده دستورالعمل روابط بین فردی در جامعه بوده و وظایف هر فرد در قبال اشخاص دیگر و همچنین در برابر جامعه را گوشزد نموده‌اند، پرداخته شده است.

در این راستا نویسنده ابتدا به بررسی مبانی فکری بحث پرداخته و نگرش مطرح در دستورها و نواهی موجود در مناسبات بین فردی را شرح داده است. در ادامه به بررسی اصول کلامی و گفتاری بین فردی از جنبة سلبی و ایجابی پرداخته و برخی از شیوه‌های تنظیم کنندة روابط بین فردی و دستورالعمل‌های صادر شده پیرامون آنها را با توجه به تفسیرهای قرآنی مورد مطالعه قرار داده و هر یک را ارزیابی نموده است.