رباعی محبوب من

نویسنده: محمد شمس لنگرودی
ناشر: نشر مرکز
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 175
اندازه کتاب: جیبی گالینگور روکشدار - سال انتشار: 1388 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

کتاب حاضر، شامل رباعیات برگزیده از آغاز شعر فارسی سنتی تا آغاز شعر نو در ایران است با معیارهای زیباشناختی من، زیباترین رباعیات هزارساله در زبان فارسی است. شاید اشعاری زیباتر از این شعرها هم با همین معیارها هست که ندیده‌ام، اما تاریخ، هر پدیده ای را سرانجام – معمولا – سرجای خود قرار می‌دهد.

برای جمع آوری این مجموعه بیش از ده هزار رباعی را دیده و خوانده‌ام. رباعیات درخشان نایاب است آن قدر که بسیاری از رباعیات ناب عموما به نام چند تن ثبت شده است.

ابر آمد و باز بر سر سبزه گریست
بی باده گلرنگ نمی باید زیست

این سبزه که امروز تماشاگه ماست
تا سبزه خاک ما تماشاگه کیست

"خیام"

ک چشم من اندر غم دلدار گریست
چشم دگرم گفت: چرا؟ گریه ز چیست؟
چون روز وصال شد، فرازش کردم
گفتم: نگریستی، نباید نگریست

" رباعی محبوب من " یک کتاب خیلی دوست داشتنی و زیبا است. شمس لنگرودی از میان ده هزار رباعی، با معیار های زیباشناختی خودش بهترین رباعیات شعر فارسی را انتخاب کرده است. به قول او رباعی خوب آنقدر کمیاب است که گاه یک رباعی خوب را به چند شاعر نسبت داده اند. برای اکثر ما که شاید شناختمان در مورد رباعی محدود به خیام باشد، این کتاب با تسلط مثال زدنی شمس لنگرودی بر نظم و نثر فارسی، رباعیات ناب دیگری نیز در کنار رباعیات خیام به ارمغان می آورد.

چه بسا شاعرانی که اسمشان را نشنیده ایم و چه رباعی های زیبایی که دارند و نخوانده ایم. افزون بر این، یادداشت ابتدای کتاب واقعا آموزنده و جذاب است. می توان اینگونه این یادداشت را توصیف کرد : " رباعی فارسی ، یک دور کامل. 
شمس لنگرودی عنوان این کتاب را ملهم از کتاب " داستان های محبوب من " می داند.

فهرست

• پیش - سخن
• رباعی محبوب من
• ماخذ