می میرم به جرم آنکه هنوز زنده بودم

نویسنده: محمد شمس لنگرودی
ناشر: چشمه
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 57
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1389 - دوره چاپ: 2 _ 1

مروری بر کتاب

 «شمس لنگرودی، در تازه‌ترین مجموعه‌شعرش از باد می‌گوید، از عشق می‌گوید و از طبیعت، از شعر. تصویرسازی‌ها و توصیف‌های زیبای او در این مجموعه، شعرها را ماند همیشه خواندنی و دلنشین کرده است. او با ضرباهنگی آرام و منطقی سال به سال و دهه به دهه توانست چهره‌ی یک شاعر ماندگار را از خود به‌جا بگذارد و با تلاشی ستودنی به جایگاهی که دارد دست یابد.»

محمد تقی جواهری گیلانی (شمس لنگرودی) در سال ۱۳۲۹ در محله آسید عبدالله لنگرود متولد شد. وی در دبستان کورش و دبیرستان‌های امیرکبیر، ملی محمدیه و خیام شهر لنگرود تحصیل کرد و در سال ۱۳۴۸ دیپلم ریاضی گرفت. علاقه پدر به شعر و کتابخوان بودن مادر سبب شد که به شعر و ادبیات علاقه‌مند شود و در سال ۱۳۴۶ اولین شعرش که تقلیدی از اشعار نادر نادرپور بود در هفته‌نامه امید ایران چاپ شد. وی در سال ۱۳۵۴ به تهران رفت و در دبیرستان دخترانه خوارزمی مشغول به تدریس ادبیات فارسی شد .وی از اعضای کانون نویسندگان ایران است. وی استاد دانشگاه بوده و تاریخ هنر درس میدهد، و به همراه حافظ موسوی و شهاب مقربین مدیر انتشارات آهنگ دیگر است .

غمگین مشو عزیز دلم
مثل هوا کنار تو ام
نه جای کسی را تنگ می‌کنم
نه کسی مرا می‌بیند
نه صدایم را می‌شنود
دوری مکن
تو نخواهی بود من اگر نباشم

***

سخت است آدم برفی
سخت است
روشنایی روز را دوست داری
دل دل می -کنی نکند بیاید.

***

من که مثل جرقه
از آتش گریخته بودم
در هوای آزاد
خاکستر می شوم.

***

زیر سایه ی پرسش ها خانه دارم
و زمانی که باد می وزد
مرا می سوزاند
چیزی که پشت درخت ها پنهان است
و به پرسش من روشنی می بخشد.