دیوان اشعار ناصر بخارائی

دیوان اشعار ناصر بخارائی

نویسنده: ناصر بخارائی
به کوشش: مهدی درخشان
ناشر: نوریانی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 625
اندازه کتاب: وزیری سلفون - سال انتشار: 1353 - دوره چاپ: 1 

کمیاب  - کیفیت : عالی ~ درحد نو
 

مروری بر کتاب 

ناصر بخارایی از چهره های ناشناخته در میان شاعران ، سخنوران ، عارفان و ادیبان زبان فارسی در قرن هشتم است . وی علاوه بر شاعری به هنر خطاطی نیز آراسته بود. پس از گذراندن دوران جوانی و تحصیل علم و ادب و هنر، عزم سفر کرد و دوران آوارگی و بی قراری او آغاز شد. دراین سرگشتگی به دربار آل جلایر ، آل کرت ، هوشنگ شاه شروانی و ... راه یافت و به مدح شاهان ، امیران ، وزیران ، قاضیان و اهل علم و تصوف پرداخت. دیوان او شامل غزل، قصیده ، ترجیع و ترکیب بند، قطعه ، سمط، مثنوی، دوبیتی و رباعی می باشد.

درویش یا خواجه ناصر که ناصر نیز تخلص می‌کرد یا ناصر لقب داشت در نیمه اول قرن هشتم هجری میان سال‌های 715 تا 720 در شهر بخارا از بلاد ماوراءالنهر به دنیا آمده و از آن رو به بخارایی منسوب شده است. تاریخ و محل وفات وی به درستی مشخص نیست و به اقرب احتمال می‌توان گفت میان سال‌های 781 و 790 هجری از دنیا رفته است. 

او به ظاهر شاعری مدیحه‌سرا و مایل به تملق و مداهنه است یعنی خصائلی که در آن قرن‌ها و در هر زمان دیگر رایج بوده است؛ ولی در باطن عزیزالنفس و منیع‌الطبع و درویشی آراسته و قلندری پاکباز و بی‌نیاز بود و به دانش و فضل خود تفاخر می‌جست و به قول خود اگر از درم فقیر بود، در هنر توانگر بود. در انواع شعر از قصیده و غزل و قطعه و مثنوی و ترجیع‌بند و دوبیتی و مفردات، پایه‌ای بلند و مایه‌ای قوی دارد. در سبک شاعری و اسلوب سخنوری نه مبتکر صرف است و نه مقلد محض و میان این دو حال برای خود «حالی» پیدا کرده است. 

قصاید غری او در حدود 2455 بیت است که فخامت و رشاقت و طنطنه و طمطراق و دبدبه و کبکبه اصیل و فاخر ترکستانی یا ماوراءالنهری یا خراسانی را داراست، یعنی سبک و اسلوبی که قالب و انگاره فصاحت و بلاغت بوده و به زبان شیوای پارسی دری فرّ و شکوه و رونق و آبرو بخشیده است. با این حال باید او را شاعری غزل‌سرا دانست؛ زیرا از 8500 بیت شعر باقیمانده از او، بیش از نیمی یعنی در حدود 4586 بیت به شیوه غزل است.