تاریخچه کلاه و پوشش سر در ایران

تاریخچه کلاه و پوشش سر در ایران

نویسنده: محبوبه کلانتری
ناشر: اداره کل پژوهش های سیما
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 115
اندازه کتاب: وزیری - سال انتشار: 1383 - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت : نو 

مروری بر کتاب

مصور

از آغاز تا پایان روزگار ساسانیان

استفاده از کلاه به زمان غارنشینان بر میگردد که با پیشرفت شهرها و روستاها بسته به طبقه اجتماعی ، جایگاه ها و .... کلاه ها پیشرفت کردند.از دیر باز در ایران از کلاه به عنوان تزئین ، نشان دهنده شغل ، نشان دهنده نژاد ، طبقه اجتماعی ، محافظت و .... استفاده میکردند . کلاه ها در مدل و نوع ها مختلفی وجود داشت که آن ها را تاج ، دیهیم ، بساک ، کلاه راسته ، دستار، باشلق و کلاه های نمدی می نامیدند .

 تاریخچه کلاه در ایران و قدمت آن را می‌توان از کتاب ها و داستان های تاریخی ، مخصوصا در شاهنامه فردوسی که نمادی از لباس و پوشش سلحشوران و رزمندگان بوده است فهمید. این پوشش را در دیواره های کاخ تخت جمشید و سایر بناهای تاریخی در لباس و پوشش رزم سربازها می توان مشاهده کرد.

پادشاهان و افراد عالی رتبه در دوره ساسانیان، با تغییر سبک پوشیدن لباس، تحولی در این زمینه ایجاد کردند. جالب است بدانید که در تاریخ گذشته ایران، برهنه بودن سر مردان نشانه بی ادبی و بی وقار بودن شخص بود و همچنین مردم عوام اعتقاد داشتند که برهنه بودن سر مردان باعث فقر، حواس‌پرتی و جنون می‌شود.

از اولین منابع موجود درباره تاریخ ایران مجسمه استخوانی و سفید رنگ است که در موزه ایران باستان در تهران نگهداری می شود. این مجسمه از کاشان به دست آمده و متعلق به 6 هزار سال پیش است. پوشش سر این مجسمه مانند کلاهی پارچه‌ ای به طور کامل به سر چسبیده است. نقاشی های روی دیوار غاری در کوه دوشه لرستان نیز وجود دارد که تصاویر کلاهی در آن دیده می شود.

جامی نقره ای متعلق به پنج هزار سال پیش از مرودشت فارس به دست آمده که نقش زنی یا الهه‌ای قاصد بر آن وجود دارد. پوشش سر این شخصیت، به صورت نواری گرد سرش را گرفته است. کلاه کوچکی  نیز بر سر این شخصیت وجود دارد دارد که موهایش را از بالا به پایین پوشانده است.