تاریخچه بزک

تاریخچه بزک

نویسنده: هما افضل
ناشر: سازمان زنان ایران
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 20
اندازه کتاب: وزیری - سال انتشار: 1356 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

آرایش کردن، پدیده ی جدیدی نیست. مطالعات نشان دهنده ی این است که آرایش و لوازم آرایشی از زمان پدیدار شدن انسان به همراه آن پدید آمده است. در گذشته تمامی نیازهای آرایش پوست، توسط خود مردم تولید میشد ولی امروزه تمامی لوازم مورد نیاز، همگی در فروشگاه های عرضه محصولات آرایشی قرار دارند. این مواد که ترکیب های گیاهی، معدنی و بیشتر شیمیایی دارند، به صورت های مختلفی مانند خمیر و لوسیون و یا پودر، همگی برای استفاده کاربران در دسترس هستند.

عوامل فرهنگی مختلفی در رواج آرایش در دوران ما مؤثر بوده است . اصولاً در فرهنگ جهان شمول امروزی زیبایی و جوانی به نحوی وسواس گونه مورد ستایش قرار می گیرد و ایده آل شمرده می شود .تقریباً تمام رسانه های مدرن از قبیل سینما ، تلویزیون ، نشریات و وجه رسانه ای صنایع و کسب و کارها یعنی تبلیغات در راستایایده آل سازی جوانی و زیبایی فعالیت  می کنند . فرایند جهانی شدن به موازات سایر تأثیرات خود موجب خلق الگوها و مدل های یکسان زیبایی و جوانی در سراسر جهان شده است. جوان نمایی ، جوان انگاری و جوان پنداری پدیده ای فراگیر در گروه های میانسال به بالای جامعه است . امّا گویی جوانی به تنهایی کافی نیست و زیبایی نیز باید در همزیستی با آن حضور داشته باشد .

بدیهی است که غلبۀ چنین رویکردی در جوامع گوناگون به مصرف مواد آرایشی دامن می زند . تضاد و تناقض موجود درآن است که درعین حال متوسط سن ومیانگین انتظار عمر در کشور ها بالاتر رفته و با افزایش جمعیت میانسال و کهنسال روبرو هستیم . طبیعی است که رویکرد فوق تمام این گروه های سنی را درگیر چالشی پایان ناپذیر می کند که درهرحال و به هر شکل سرانجام با شکست روبرو می شود . ناگفته نماند در دورانی که انکار مرگ به صورت های مختلف فردی ، اجتماعی و فرهنگی به چشم می خورد ایده آل سازی جوانی و زیبایی و شوق تداوم آن با استفاده از انواع آرایش ها ، اعمال جراحی زیبایی ، روش های گوناگون بدن سازی و چهره پروری نوعی ایمنی کاذب در برابر مرگ ایجاد می کند که موجب استفاده بیشتر از دستاویزهای ذکر شده می شود .

عامل فرهنگی دیگر که وجهی ژرف تر دارد غلبۀ تصویر بر جهان مدرن و امروزی ماست . جهان از شکل جهان مفهومی که درآن مفاهیم و کلمات غلبه داشتند به جهان دیداری که تحت سلطۀ تصویر است استحاله یافته و در حقیقت در حال غرق شدن در سیلاب تصاویر است که توسط انواع رسانه ها انسان و جهان را همچون طوفان نوح دیگری با تهدیدی جدی مواجه ساخته اند . کلمات و مفاهیم در برابر تصاویر پاپس می گذارند که پی آمد این وضع فتور و سستی تفکّر و اندیشه ورزی و نزول سطح فرهنگی فردی و اجتماعی است . گویی حتی زبان نیز به حاشیه رانده می شود و تنها تصاویر با هم سخن می گویند . در چنین شرایطی تصویر خویشتن نیز محور فرایند های درونی و بیرونی وجود انسان شده و بر رفتارهای او تأثیر می گذارد .

نتیجۀ همۀ این ها توجه بیشتر به ظاهر و غفلت فزونتر از باطن است . ظاهری که باید زیبا باشد و جوان به نظر رسدآرایش به معنی افزودن است و در اصل، در برابر واژه پیرایش قرار می‌گیرد که به معنی کم کردن است. امروزه، در اصطلاح عام، هر دو واژه به غلط در مورد زیبایی چهره یا بدن به کار می‌روند و به معنی عملیاتی هستند که ظاهر فرد (بیشتر صورت و مو) را زیباتر جلوه دهد. معمولاً در ایران آرایش برای بانوان و پیرایش برای مردان به کار می‌رود. آرایش و پیرایش اغلب در مکانی به نام سلمانی یا آرایشگاه توسط آرایشگر انجام می‌گیرد و لوازم آرایش نیز در فروشگاه‌هایی با همین عنوان یا در داروخانه‌ها فروخته می‌شود. در ایران، آرایشگرهای رسمی باید دوره‌های فنی حرفه‌ای مربوطه را که مهم‌ترین آن‌ها دوره «آرایش - پیرایش» است، با موفقیت گذرانده باشند.

در طول تاریخ آراستگی ظاهر همیشه مورد توجه همگان بوده و در زمان‌هایی این آراستگی افراطی و برای تفاخر و جلب توجه بیشتر در بین طبقات خاصی بوده‌است. در طول زمان آرایش نزد مصریان باستان را می‌توان مشاهده کرد که عمدتاً تا اطراف چشمان را با رنگ‌های سبز و خطوط سیاه رنگ آمیزی می‌نمودند. مثلاً ملکه کلئوپاترا با کشیدن سرمه به دور چشمانش می‌خواست به آن قدرت نفوذ بیشتری ببخشد.

پادشاهان و درباریان ایرانی و عرب با گذاشتن زیور آلات به گوش‌ها و ریش‌ها یشان و پادشاهان و درباریان فرانسوی و انگلیسی با گذاشتن کلاه گیس‌های بلند خود را از طبقات پایین‌تر متمایز می‌کردند. مردم قبایل سیاه‌پوست و سرخ‌پوست علاوه بر بکار بردن رنگ‌های شاد و زنده در چهره، خود را برای جشن‌ها به شکل‌های عجیب و غریب می‌آراستند. در دنیای امروز آراستگی ظاهر به عنوان یک اصل، اجبار و برای همه مردم مطرح است. بهترین آرایش آن است که عیب‌ها را بپوشاند و مناسب با مکان، زمان، سن و موقعیت اجتماعی افراد باشد.

آرایش کردن از زمان های بسیار قدیم مخصوصا زمانی که مردم با دارو آشنا شدند، بین خانمها و آقایان متداول بوده و آنها با علاقه فراوانی برای زیباتر نشان دادن صورتشان میکوشیدند.مطالعه تاریخ باستان به ما ثابت میکند که در دوران ماقبل تاریخ نیز مردان و زنان به بهتر نشان دادن ظاهر خود علاقه مند بودند. نوع آرایش و وسایل آرایشی که در یک فرهنگ و ملیت برای زیباتر و جذابتر نشان دادن به کار میرود ممکن است در فرهنگ دیگر کاملا مردود باشد، اما اکثر مردم از تغییر در مد لباس، مو و آرایش صورت لذت میبرند.

تاریخ شروع آرایش کلا به مصریا قدیم میرسد. آنها برای مراسم مذهبی از عطریات و مواد آرایشی استفاده میکردند و حمامهای مخصوص برای خوشبو کردن پوست بدن میگرفتند، به نظافت و پاکیزگی اهمیت میدادند و بعد از حمام از مواد خوشبوکننده و روغنی برای نرم نگه داشتن پوستشان استفاده میکردند. شانه و آیینه به عنوان اولین لوازم آرایشی مورد علاقه همه خانمها و آقایان بود. کلئوپاترا، ملکه مصر، مواد آرایش و عطر را عاشقانه برای پوست و مو و بدن خود استفاده میکرده است.