بررسی های تاریخی ، سال سوم ، شماره 1

بررسیهای تاریخی

نویسنده: گروه نویسندگان
زیر نظر : جهانگیر قائم مقامی
ناشر: ارتش شاهنشاهی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 300
اندازه کتاب: وزیری - سال انتشار : 1347 - دوره چاپ : 1 

کمیاب - کیفیت : باز چاپ

مروری بر کتاب

مصور

نشریه ستاد بزرگ ارتش داران

مجله تحقیق و تاریخ ایرانشناسی است که به بررسی زندگی بزرگان و دلاوران و جنگ آوران ایرانی و روابط کشورمان با کشورهای دیگر از گذشته های دور تا کنون می پردازد.

مجله بررسی های تاریخی از جمله نشریات پژوهشی تاریخی پیش از انقلاب است. داستان آغاز انتشار آن چنین است که در سال 1344 محمدرضاشاه پهلوی تصمیم به برگزاری کنگره بین المللی ایرانشناسان و بازنویسی تاریخ کامل ایران می گیرد. بر اساس سرمقاله شماره اول آن، در راستای بازنویسی تاریخ کامل ایران که در سال 1344 توسط دربار پهلوی بر عهده کتابخانه پهلوی گذاشته شده بود، ستاد بزرگ ارتش داران تصمیم می گیرد کاری انجام دهد.

بر همین اساس در سال 1345 دست به انتشار مجله ای تاریخی با تأکید بر تاریخ ایران و موضوعات وابسته به آن می زند که این مجله زیر نظر اداره سوم منتشر می شود.نگاهی که بر این کار حاکم بود،در اصل نوعی نگاه شاهنشاهی و تعمیم آن بر تاریخ ایران بود. بدین ترتیب صاحب امتیاز آن ستاد بزرگ ارتش داران بوده و مدیران مسؤول و سردبیران آن نیز از ارتشیان نویسنده و محقق انتخاب می شدند...

..."در شعبان سال 239 ابراهیم بن الحصین القوسی که از طرف طاهریان‌ در سیستان حکومت میکرد فرزند خویش محمد را بجنگ صالح فرستاد و وی در زمین داور صالح را شکست داد و صالح با کسان خود بمحل ماهی‌آباد بست رفت و در آنجا مستقر گردید و چندی بعد باتفاق یعقوب بن لیث و عمرو و علی دو تن از برادران او و درهم بن الحسین و حامد بن عمرو معروف به سرباتک‌ (سربانک و سربادک نیز آمده است)در محل سرلشکر نزدیک زرنج (زرنگ) با ابراهیم بن الحصین القوسی جنگید و او را بسختی شکست داد و جمعی از کسان‌ وی را بخاک هلاک انداخت و وارد دار الامارهء زرنج شد.

مردم شهر تصور کردند یعقوب از بست برگشته است و همین اشتباه باعث غفلت عمرو لیث و تجری صالح گردید و صالح که وارد شهر شده بود محل سکونت عمرو را محاصره و ویرا وادار بخروج از آنجا کرد چون‌ عمرو از محل اقامت خویش بیرون آمد بجنگ با صالح شتافت،ولی در این نبرد شکست خورد و باتفاق جمعی دیگر از امراء سیستان باسارت درآمد. ولی بمحض ورود محمد به سیراف حاکم آن محل که راشدی نامیده میشود او را گرفت و بدست عزیز بن‌ عبد الله سپرد و چنانکه معروفست عزیز اسیر خویش را سربرهنه بر استری‌ سوار کرد و توسط غانم بسکری بخدمت یعقوب فرستاد و یعقوب ویرا بزندان‌ افکند و با اسارت محمد بن واصل امیر سیستان بر قلعهء مستحکم او که نفائس‌ بسیار در آنجا ذخیره شده بود و بقولی خرمه و بقول دیگر سعیدآباد نامیده‌ میشد دست یافت...