بر بام گردباد

بر بام گردباد

نویسنده: اسماعیل خوئی
ناشر: رز
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 110
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1352 - دوره چاپ: 2

کمیاب - کیفیت : درحد نو ؛ جلد پشتی چسب خوردگی دارد

مروری بر کتاب  

اسماعیل خویی (1317-1400) نیز به قافله‌ی رفتگان پیوست. او شاعر بوده، فلسفه خوانده و پیش از تحولات 1357 فلسفه تدریس کرده و همچنین چند کتاب نیز به فارسی بازگردانیده و دستی هم بر آتش نظریه‌ی ادبی و نقد و تصحیح داشته؛ حتی به شیوه‌ی افلاطونی جدالی هم با مدعی داشته است.

خویی، تعهد اجتماعی خویش را که گاه در زبان خشمگین یک انقلابی به‌ستوه‌آمده از بی‌داد جاری می‌شود با اندیشه‌های فلسفی شرایط انسانی در بیان انتقادی یک روشنفکر؛ یا با تغزل می‌آمیزد. او زبان تصویری بسیار ظریف و دقیقی را به کار می‌گیرد که از ساده‌ترین چیزهای روزمره گرفته تا نامنتظره‌ترین استعاره‌ها (ایماژها) را در خود جای داده‌است.

در همین جدال از قول «گیلبرت رایل»، فیلسوف انگلیسی، نقل می‌کند: «تاریخ هنگامی آغاز می‌شود که غبار یادها فرونشسته باشد.» این سخن درباره‌ی آثار او نیز صدق می‌کند، ازاین‌رو باید سنجش آن‌ها را موکول کرد به فرونشستن احساس‌ها.

 ناگاه
سنگی شدم رها شده بر سطح صیقلی آينه ای از یخ ،
با دانشی ، چو دانستن ، رام ،
که ـ مثل عشق طعم گوارایی از پذیرفتن داشت ، آمیخته
به حس بی کرانه یی از رفتن...

***