ابوالعلاء معری

ابوالعلاء معری

نویسنده: محمود فضیلت
ناشر: زوار
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 214
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1390 - دوره چاپ: 1 

مروری بر کتاب

ابوالعلاء معری شاعر نامدار عرب در نیمه دوم قرن چهارم و نیمه اول قرن پنجم هجری است. او در کودکی به بیماری آبله مبتلا شد و در اثر آن بینایی اش را از دست داد و به نابینای معره شهرت یافت. درباره شخصیت او دیدگاه های متناقضی در میان است. برخی او را در زمره شکاکان و حیرت مندان معرفی کرده اند و برخی دیگر او را ملحد و زندیق خوانده اند که با ادیان آسمانی به مخالفت پرداخته و حتی کتاب الفصول و الغایات را به قصد معارضه با قرآن کریم نگاشته است.

برخی او را متمایل به مسلک هندوها و براهمه یا بودایی می نامند که نبوت و پیامبری را انکار کرده و برخی نیز او را در شمار باطنیان دروزی به حساب آورده اند… ابوالعلای معرّی از دانشمندان بزرگ نابینا در سده ۴و۵ قمری است که به رغم نابینایی شهرت جهانی کسب کرده است. وی با سخت‏کوشی و استفاده از فرصت‏ها توانست در ادبیات عرب، قرآن کریم و اخلاق و عرفان به مدارج بالایی برسد.

از ابوالعلاء معری کتاب های زیادی به یادگار مانده است که بعضی از آن ها چاپ شده و بعضی به چاپ نرسیده و در پی جنگ های صلیبی و سقوط معرة النعمان از میان رفته است. ابوالعلاء آثار بسیار زیادی دارد که گاهی تعداد آن را بالغ بر صد عنوان تخمین می زنند، این آثار که در موضوعات گوناگون گردآمده، عموماً همراه با التزام صنایع ادبی، مراعات ترتیب الفبایی و نوعی تقید در نگارش است. در بسیاری از کتب وی به شیوه ای غریب و از زبان پدیده ها و موجودات مختلف چون سور قرآن، ملائک و گاهی حیوانات مختلف به نقد و بررسی مسائل گوناگون پرداخته شده است.