مادرانه در ادب ارمن

ترجمه: آرمیاک خاچادوریان ؛ آلک
ناشر : کاراپتیان
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 70
اندازه کتاب: وزیری - سال انتشار: 1351 - دوره چاپ: 1 

کمیاب - کیفیت : درحد نو _ نو

مروری بر کتاب

برگزیده ای از شعر شاعران ارمنی زبان در بزرگ داشت و مهر مادر

آرمیاک در-خاچادریان معروف به آلک در ۲۲ فروردین سال ۱۳۱۴ خورشیدی (۱۹۳۵) در جلفای اصفهان به دنیا آمد.تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در مدارس کانانیان و ادب گذراند. در سال ۱۳۲۹ (۱۹۵۰) داستان گیکور اثر هوهانس تومانیان نویسنده شهیر ارمنی و سپس منظومهٔ «ابوالعلاء معری» اثر جاویدان شاعر ارمنی آوتیک ایساهاکیان را به فارسی ترجمه نمود.

حاصل فعالیت پربار آلک خاچاطوریان در زمینهٔ ترجمه و چاپ آثار ادبیات ارمنی کتاب‌های بسیاری می‌باشد که از آن میان می‌توان به "حماسه اندوه-مجموعه‌ای از شعر ارمنی"، " آنوش-آختامار-پروانه" ، "سیامانتو و خجه زاره" و "آوای خاموش نشدنی ناقوس" اشاره نمود. آلک خاچاطوریان همزمان به فعالیت تحقیقاتی در خصوص ادبیات پرداخته که حاصل آن کتاب "نگرشی کوتاه به ۲۲ قرن ادبیات ارمنی" و" مادرانه در ادب آرمن" می‌باشد.

بشر هرچه به پیشرفت‌های علمی بیشتر نائل می‌شود و ناگزیر خود را در عرصه‌ی تکنیک‌های نو و نتایج علمی تازه‌تر گرفتار می‌یابد، بیشتر به ادبیات و هنر نیاز پیدا می‌کند زیرا چه چیز جز هنر و ادبیات می‌تواند بشری را که تا بدین حد در دنیای اضطراب‌آور صنعت و علم دچار شده است نجات دهد.بنابرین اگر بگوییم این مهم بیشتر از طریق ترجمه برآورده می‌شود اغراق نکرده‌ایم. آنچه بدیهی است این است که ناچار به لحاظ هم‌مرزی و چه بسا مراودات اقتصادی و فرهنگی ابتدا به ادبیات و هنر ملل همسایه باید توجه کرد به‌ویژه که این مراودات از دیرباز بین دو کشور همسایه سابقه داشته باشد.

کشور کهنسال ایران با فرهنگ و تمدنی متعالی از قدیم ایام با ملت ارمنی پیوند‌ها و مراودات و مناسبات نژادی و فرهنگی داشته است. به‌ویژه هم‌ریشگی زبان فارسی و ارمنی و بالاخص زبان قدیم ارمنی (گرابار) بیش از پیش موجب شده تا این روابط همچنان برقرار و پایدار باشد. و از همه مهم‌تر، رابطه‌ی فرهنگی میان ملت ایران و ارمنستان است، همچنان که تاکنون چندین بار اغلب بخش‌های شاهنامه، غزلیات حافظ، آثار سعدی، رباعیات خیام و دوبیتی‌های باباطاهر و نیز شعرها و نوشته‌هایی از شاعران و نویسندگان معاصر ایران به زبان ارمنی برگردانده شده است.

اما متاسفانه با این‌که متجاوز از سه قرن است که گروهی از ارامنه به عنوان یکی از اقلیت‌های مذهبی در این کشور به سر می‌برند هنوز کم‌تر کوششی برای شناساندن تاریخ، فرهنگ، زبان و به‌ویژه ادبیات ارامنه که یکی از غنی‌ترین و قدیمی‌ترین ادبیات ملل دنیا محسوب می‌شود به عمل آمده است. البته محمدرضا شاه پهلوی با توجه به روابط نزدیک بین زبان فارسی و ارمنی و با در نظر گرفتن اهمیت مطالعه‌ی علمی زبان ارمنی به‌ویژه زبان قدیم آن برای تحقیق در متون قدیم و نیز برای روشن کردن بسیاری از مسائل مربوط به تاریخ ایران باستان و زبان‌های اوستا و پهلوی، هم‌زمان با تشکیل دانشکده‌ی ادبیات اصفهان دستور داد رشته‌ی زبان و ادبیات ارمنی نیز در دانشکده‌ی ادبیات و علوم انسانی اصفهان گشوده شود و برای توسعه و تقویت آن اقداماتی انجام گیرد.