آتشکده آقا صادق تفرشی و مثنوی آذر

آتشکده آقا صادق تفرشی و مثنوی آذر

نویسنده: صادق تفرشی 
مصحح: احمد گلچین معانی
ناشر: دانگاه تهران
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 51
اندازه کتاب: وزیری - سال انتشار: 1346 - دوره چاپ : 1

کمیاب - کیفیت : درحد نو  ؛ مزین به نوشته و امضای مصحح

مروری بر کتاب

اين منظومه از نوع مثنوي هايي است كه در ادبيات فارسي به نام سوزوگداز شهرت يافته‌اند. در پاره‌اي از كتاب هاي فهرت، نام منظومة صادق تفرشي را سوز و گداز نيز دانسته و ضبط كرده‌اند. آتشكده مثنوي پرسوز و رقت‌انگيزي است كه سراينده آن را به دستاويز عشق زني (ظاهراً هندي) در 1150ق/1737م، در مشهد سروده و در ضمن آن هر چه در دل داشته، بر زبان آورده است.

در همان هنگام، آذر بيگدلي كه به مشهد آمده و با آقاصادق آشنا و معاشر شده بود، زير تأثير مثنوي او، منظومه‌اي در 175 بيت سرود ه در بيشتر مجموعه‌هاي خطي اين دو اثر در پي هم آمده است. آذرنام تذكرة مشهور خود را نيز ظاهراً از اين منظومه اقتباس كرده، ليكن در كتاب خود به اين نكته اشاره‌اي نكرده است.

مثنوي آتشكده 208 بيت دارد. 23 بيت اول آن به عربي و بقيه به پارسي است.
اين منظومه با اين بيت آغاز مي‌گردد:
مَعْشَرَ العُشّاق يا اَهْلَ الجَوي
اِنَّني آنَسْتُ ناراً بِالطُّوي
و نخستين بيت فارسي آن چنين است:
آتشي مي‌بينم اي ياران ز دور
گرم مي‌آيد به چشمم نخل طور
و با اين بيت پايان مي‌يابد:
نيست زين عالم بجز كوي فنا
پس سخن كوتاه و باقي والدّعا