یک زندگی سیاسی

یک زندگی سیاسی 

نویسنده: مانس اشپربر
مترجم: روشنک داریوش
ناشر: روشنگران
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 248
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1373 - دوره چاپ: 2

مروری بر کتاب

هفت گفتگو و سه مقاله

مانس اشپربر روانشناس فردی و شاگرد آلفرد آدلر، همعصر ژان پل سارتر، دوست آلبر کامو و برتولت برشت بود. در این کتاب هم می‌بینیم که مانس اشپربر از یدیهیات عبور کرده و به واضحات و یقین‌ها دل نمی‌بندد. از نگاه او هیچ چیز قطعی نیست. او نشان می‌دهد که رد قطعیت اصولاً پیش‌شرط تفکر انقلابی واقعی است.

بخش اول این کتاب به گفتگوی مانس اشپربر با زیگفرید لنس، نویسنده آلمانی اختصاص دارد. در این گفتگو مانس اشپربر هفتاد ساله است و به ما اجازه می‌دهد به نظریات و تجربیات زندگی پر جدال پر ثمرش گوش فرادهیم. در بخش دوم کتاب، ده سال به پیش می‌رویم و به حرف‌های مانس اشپربر در آستانه مرگ قریب‌الوقوعش گوش می‌سپاریم.

قسمت سوم کتاب بعدالتحریری است برای شش گفتگو به قلم لئونهارد راینیش تحت عنوان «مانس اشپربر در معرض آتش زمانه» و قسمت چهارم، سخنرانی زیگفرید لنس به مناسبت اهدای جایزه صلح کتابفروشان آلمان به مانس اشپربر را در برمی‌گیرد. بخش آخر کتاب به گفتار همسر و رفیق زندگیش، ینکا اشپربر، اختصاص دارد. از این طریق شاهد خصوصی آخرین سال زندگی مانس اشپربر می‌شویم ...

تفکر انقلابی با این امر شروع می‌شود که وضعیت موجود را قطعی و نهایی نپندارد، به جای «بودن»، «شدن» را قرار دهد.
اقدام‌کردن فرایندی است در چهارچوب شدن.‌
پیران و محافظه‌کاران می‌گویند:
چنین بوده و تا هست چنین خواهد بود. انقلابیون در پاسخ می‌گویند: اصلا درست نمی‌دانیم چگونه بوده است، اما به هرحال ایدئولوژی‌ها همواره آن‌را نادرست ترسیم کرده‌اند. از سوی دیگر اصلا مهم نیست که از نیاکان خود چه به ارث برده‌ایم، مهم آن است که از آن چه می‌سازیم، نهایی نیست. رد قطعیت اصولا پیش‌شرط تفکر انقلابی واقعی است و همه آنهایی که خود را انقلابی می‌خوانند و همواره قطعی و نهایی سخن می‌گویند، بدین‌ترتیب ثابت می‌کنند که اصلا انقلابی نیستند. درحالی‌که برای من هیچ‌چیز قطعی و نهایی وجود ندارد. پایان تاریخ، یک یاوه است، وجود ندارد.