همکاری لندن ، واشنگتن ، مسکو در صلح

همکاری لندن ، واشنگتن ، مسکو در صلح

نویسنده :  هارولد لسکی
مترجم:  مسعود خدایار
ناشر: مترجم
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 48
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1324 - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت : درحد نو _ نو 

مروری بر کتاب

از زمان تأسیس سازمان ملل متحد در سال 1945 تاکنون همانگونه که در منشور سازمان ملل متحد تصریح شده است، پیشبرد و تشویق احترام به حقوق بشر و نظارت بر اجرای حقوق بشر یکی از اهداف مهم این سازمان محسوب می‌شود. جمهوری اسلامی ایران به عنوان یکی از اعضای سازمان ملل و عضو اعلامیه جهانی حقوق بشر، میثاقین حقوق مدنی و سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، کنوانسیون حمایت از حقوق کودک و دو پروتکل الحاقی آن، کنوانسیون رفع کلیه اشکال تبعیض نژادی و کنوانسیون حمایت از حقوق معلولین، در راستای نظارت بر حقوق بشر دو گزارش ملی مربوط به وضعیت حقوق بشر خود را به ترتیب طی برگزاری دو نشست جداگانه مربوط به بررسی دوره‌ای جهانی حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران (نشست هفتم کارگروه یو پی آر در بهمن 1388 برابر با فوریه 2010 و نشست بیستم کارگروه یو پی آر در آبان 1393 برابر با اکتبر 2014) ارائه نموده است.

سازمان ملل متحد دارای نهادهای گوناگون در زمینه حقوق بشر است که شورای حقوق بشر جزء مهم ترین آنها به شمار می رود. عملکرد این نهاد، تأثیر فراوانی بر نحوه رفتار و روابط بین کشورها در صحنه بین الملل داشته است و برخی دولت ها توسط این نهاد به عنوان ناقضان حقوق بشر معرفی شده اند. این نهاد حسب اختیاراتی که دارد، وضعیت حقوق بشر در تمامی دولت ها را با سازوکارهایی چون گزارشگر ویژه و بررسی ادواری حقوق بشر تعقیب می کند.

یافته ها نشان می دهد که نوع رابطه ای که بین دو طرف ایران و شورای حقوق بشر در این سالیان حکمفرما بوده، برگرفته از دو عامل است: عامل اول، اغراض سیاسی دولت های عضو و تأثیرگذار این نهاد نسبت به وضعیت حقوق بشر در ایران و عامل دوم برگرفته از تفاسیر متفاوت از تعارض قوانین جمهوری اسلامی ایران با میثاق های بین المللی حقوق بشر در مواردی چون اقلیت ها، جرایم سیاسی، آزادی بیان و عقیده، شکنجه، مجازات اسلامی و غیره است که موجب تفاوت و تعارض در دیدگاه ها شده است.

نگارنده در این گزارش سعی کرده با توجه به تحولات اساسی بین‌المللی به ویژه پس از پایان جنگ سرد، جدیدی از امنیت و نحوه‌ی تامین آن در سطح ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی عرضه کند. سران کشورها، نقطه‌نظرات مشترک خود را در خصوص موارد مربوط به صلح و امنیت بین‌المللی، در 9 محور ذیل بیان داشته‌اند: حل و فصل مسالمت‌آمیز اختلافات، استفاده از زور تحت مقررات منشور، تروریسم، حفظ صلح، صلحشسازی، تحریم‌ها، جرایم فرامرزی، نقش زنان در جلوگیری و حل اختلافات و حفاظت از کودکان در درگیری‌های مسلحانه، در بخش عملیات حفظ صلح، سران کشورها تصمیم‌ گرفتند تا کمیسیون حفظ صلح را به عنوان یک نهاد مشورتی بین حکومتی ایجاد نمایند. هدف آن نیز ایجاد یک مکانیزم سازمانی مختص عملیات حفظ صلح و رفع نیازهای ویژه‌ی کشورها بعد از درگیری‌ها و مخاصمات مسلحانه است که این کار از طریق انجام هماهنگی بین همه‌ی بازیگران و منابع به منظور برداری برای بهبود وضعیت بعد از درگیری صورت می‌گیرد.