مفتاح الفلاح

مِفْتاحُ الْفَلاح فی عَمَلِ الْیَوْم و اللّیلَه مِنَ الْواجباتِ وَ الْمُسْتَحَبّات کتابی عربی اثر شیخ بهایی، محمد بن حسین عاملی، متوفای ۱۰۳۱ هجری است که در ابواب ششگانه آن، به ادعیه و اعمال واجب و مستحب و آداب پسندیده که یک مسلمان انجام می‌دهد، پرداخته است. این کتاب نزد عالمان و دانشمندان همواره دارای اهمیت بسیار بوده و پژوهش‌های فراوانی پیرامون آن صورت گرفته است.

... آن را «مفتاح الفلاح» نامیدم.سید محسن امین آن را «مفتاح الفلاح فی عمل الیوم و اللیله» می‌نامد. آقا بزرگ تهرانی، نام کتاب را «مفتاح الفلاح فی الاعمال و الادعیه الابدیه فی الیوم و اللیله» ذکر می‌کند. در چاپ‌های کتاب نیز نام کتاب اینگونه آمده است: «مفتاح الفلاح فی عمل الیوم و اللیله من الواجبات و المستحبات».

مصنف در لابلای ابواب کتاب بحث‌های دقیق علمی و روایی مطرح کرده و به نفی و اثبات نظریه‌های گوناگون پرداخته است. از جمله، شیخ بهایی در مورد تسبیحات حضرت زهرا(س) بحث مفصلی دارد.
بحث‌هایی مانند آداب لباس پوشیدن، خوردن و آشامیدن، راه شناختن زوال آفتاب و آداب مسواک را نیز در فصول مختلف و در مناسبت‌های گوناگون مطرح کرده است.شیخ بهایی در هر فصل از کتاب، پس از ذکر چند روایت و مطالب مختلف، شروع به توضیح الفاظ روایات کرده و بعضی مطالب مبهم یا دشوار آن فصل را تبیین نموده است.