ماری آنتوانت

نویسنده: اشتفان تسوایگ (استفن زوایک)
مترجم : رضا مشایخی
مقدمه : علی دشتی
ناشر: کمانگیر
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 388
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1363 - دوره چاپ: 1 

کمیاب - کیفیت : درحد نو ~ نو

مروری بر کتاب 

ماری آنتوانت سلاله یک خانواده هفتصد ساله بود که تمام اجدادش به مدت هفت قرن پادشاه بشمار می آمدند و او را طوری پرورش داده بودند که وقتی به سن رشد رسید مانند شاهزاده خانمهای قدیم مصر، خود را از طبقه و نژاد خدایان می دانست و نمی توانست مردم را با خود برابر بداند و هنگامی که فرانسوی ها دچار قحطی شدند و زنها کودکان گرسنه را مقابل کاخ سلطنتی روی دست بلند می کردند، ماری آنتوانت به راستی قادر نبود بفهمد گرسنگی چیست و متحیر بود که چرا زنان و مردان شکایت می کنند و کودکان از فرط گرسنگی زرد رنگ و لاغر شده اند...

بیش از صد سال است که هر وقت از ماری آنتوانت سخن به میان می آید گروهی با بدترین دشنام ها از او نام می برند و عده ای دیگر او را ملکه گرانقدری می دانند که معصوم و پرهیزگار بوده و در نهایت بی انصافی او را با اعدام با گیوتین محکوم کرده اند و هر دو گروه دشنام گویان و ستایش گران با تعصبی کم نظیر نظر و عقیده خود را به زبان می آورند و مسئله این است که انقلابیون فرانسه نیز او را بیشتر به اتهام ضعف های اخلاقی زنانه اش محکوم کرده اند اما حقیقت و سیاست هرگز با همدیگر در زیر یک سقف قرار نمی گیرند.

استفان تسوایک نویسنده نامدار و بزرگ اتریشی در سال 1933 با انتشار زندگینامه (ماری آنتوانت)پرده از اسرار شگفت انگیز زندگی او برداشت. و برای نخستین بار چهره واقعی او را به جهانیان نشان دادسلسله هابسبورک و بوربن برای بدست آوردن حق الویت در اروپا در ظرف چندین قرن در طی کارزارهای بیشمار در جلگه های آلمان ، ایطالی و فلاندر تا جای که قوه و توانایی داشتند مبارزه کردند .

... در کتاب تسوایگ، همه چیز تمام و کمال، و با جزئیاتِ کامل بیان شده است.انقلابی که ناچار بود برای پیروز شدن قلب سلطنت، سینه‌ی ملکه ای را که ضمناً سینه‌ی یک زن و مادر هم بود، هدف قرار دهد.در انقلاب فرانسه از هر ابزاری برای رسواکردن ماری آنتوانت استفاده شد تا او را به زیر تیغ گیوتین روانه کنند. ولی لحن گفتارها زمانی که یک بوربون در سال 1815 بار دیگر به سلطنت فرانسه رسید، به سرعت تغییرکرد و تصویر چهره‌‌ی ماری آنتوانت با هاله‌ی مقدّس، مزیّن و تعابیر ستایشگرانه به عمل آمد.

امّا ماری آنتوانت نه آن زن مقدّس و بزرگ مورد ادّعای سلطنت‌طلبان بود و نه آن زن هرجایی که دادگاه انقلاب او را به مردم معرفی کرد. او صاحب یک شخصیّت معمولی ویژه‌ی زنان عادی بود و لذا نمی‌توان او را فوق‌العّاده باهوش و یا بسیار کودن نامید، ولی تاریخ برای خلق یک تراژدی تکان‌دهنده هرگز نیازی به یک بازیگر اصلی به عنوان قهرمان نمایش خود ندارد. یکی از این تراژدی‌ها و یکی از زیباترین قهرمان‌بازی‌های ناخواسته‌ی تاریخ، همین تراژدی ماری آنتوانت است.