فرنگیس + نیمه راه بهشت ؛ دو کتاب در یک مجلد

فرنگیس + نیمه راه بهشت

نویسنده: سعید نفیسی
ناشر: اندیشه - گوهرخای
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 188 + 300
اندازه کتاب: رقعی گالینگور - سال انتشار: 1344 _ 1338 - دوره چاپ: 5 _ 4

کمیاب - کیفیت : درحد نو _ نو ؛ با گالینگور  صحافی شده

مروری بر کتاب 

فرنگیس

نامه های عاشقانه ای ست از سوانح مختلف زندگی که عاشق دلباخته ای به معشوق خود نوشته است .

این نامه ها اکنده از شورو بی قراری ست از 61 نامه ای که نویسنده برای معشوقه ی خود فرستاده و مجموع انها را داستان کرده میفهمیم او معشوقه را در جایی میدیده که چنین دیوانه وار دل به سپرده و ازی سو به ان سو میرود و شیدای میکنداما نمیتوان فهمید که وضع معشوقه و عکس العمل او در برابر این عشق بغرنج و بی امان چه بوده و در سراسر داستان کوچکترین کنایه ای از پیشنهاد ازدواج وپایان بخشیدن به این ناله وندبه که قطعا برای هردو طاقت فرسا شده نیست.

نیمه راه بهشت

روم سیاه خانم جان ، من از روی ماه شما خجالت می کشم خاک به سرم خدا نکنه حالا که طوری نشده بجان عزیزتان نباشد بجان بچه هام ، یک ساعته تمومه دل تو دلم نیست هی این پا اون پا می کنم کارهای این بنگاه لعنتی تموم شه خدمت شما برسم...
«نیمه راه بهشت» از لحاظ افشاگری‌های سیاسی اثری است ممتاز و تا حدودی كم‌نظیر. سعید نفیسی در نگارش رمان از اطنابات و طول و تفصیل‌های بالزاك مآبانه‌ای سود جسته است، ضمن آن كه جز در لحظاتی نتوانسته به تشریح كامل و ظریف روابط جامعه بالزاكی نزدیك شود.

داستان در طبقات و سطوح بالای جامعه سال‌های نگارش اثر جریان دارد. نام آدم‌های متعدد آن یا ترجمه به معنی و حروف درهم شده نام‌های واقعی سیاستمداران و متنفذان روز است، یا كلماتی ساخته شده بر وزن آن نام‌هاست. بنابر این با كمی دقت می‌توان هویت واقعی بازیگران صحنه را تشخیص داد.

مثلاً فرازجوی (فرود)، روشن سفیدبخت (نیر سعیدی)، دكتر طیبی (دكتر طاهری)، الك بدنی (ملك مدنی)، دكتر ادبار (دكتر اقبال)، علی اكبر دیپلماسی (علی اكبر سیاسی)، سید عنعناتی (سید ضیاء)، بالارو (ساعد)، باتنگان (بازرگان)، اختلاج (ابتهاج)، مسواك زاده (مصباح زاده)، روانگاه فاسد (جهانشاه صالح)، بدپوز خوش كیش)، عورتگر (صورتگر)، خسیل الكی (خلیل ملكی)، سپهبد زرمدی (سپهبد احمدی) همه از شخصیت‌های معروف عصرند.

بیشتر صحنه‌های كتاب را ضیافت‌های مجلل، یا مجالس خصوصی مردم بالای جامعه از جمله فراماسون‌ها تشكیل می‌دهد. مردمی كه بهشت موعودشان فلان كشور خارجی است و به سوی سرزمین معبود سلوك می‌كنند...

سعید نفیسی با شروع تحصیل، تحصیلات سه ساله ابتدایی را در مدرسه شرق، یکی از نخستین مدارس جدیدی که پدرش تاسیس کرده بود گذراند و تحصیلات متوسطه رادر مدرسه علمیه، تنها مدرسه ای که دوره متوسطه داشت در بهار 1288 در تهران به پایان رساند.

نفیسی پانزده ساله بود که برادر بزرگترش دکتر اکبر مودب نفیسی او را برای ادامه تحصیل به اروپا برد وی تحصیلات خود را در شهر نوشاتل سوئیس و دانشگاه پاریس انجام داد و در سال 1297 به تهران بازگشت.این ادیب بزرگ ابتدا در دبیرستانهای تهران به تدریس زبان فرانسه پرداخت و سپس در وزارت فواید عامه مشغول خدمت شد.وی در سال 1297 به گروه نویسندگان مجله دانشکده پیوست و در مدت یکساله فعالیت این مجله با ملک الشعرای بهار همکاری داشت.

پس از آن در سال 1308  خورشیدی به خدمت وزارت فرهنگ درآمد و علاوه بر تدریس زبان فرانسه در دبیرستانها، به کار‌آموزش در مدارس علوم سیاسی دارالفنون ، مدرسه عالی تجارت و مدرسه صنعتی پرداخت و پس از آن به تدریس در دانشکده های حقوق و ادبیات مشغول شد و به عضویت فرهنگستان ایران درآمد.