سیاست و حکومت در شوروی

سیاست و حکومت در شوروی

نویسنده: آدام برونو اولام
مترجم :  علیرضا طیب
ناشر: قومس
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 184
اندازه کتاب: وزیری - سال انتشار: 1368 - دوره چاپ : 1

کیفیت : در حد نو _ نو

مروری بر کتاب

ساختار رسمی

به ضمیمه قوانین اساسی چهارگانه اتحاد شوروی

کتابی که می خوانید "سیاست و حکومت در شوروی" به منظور بازشناسی گوشه هایی از ابعاد حاکمیت سیاسی در اتحاد جماهیر شوروی می باشد که با موشکافی و تبحر خاصی توسط شوروی شناس مشهور انگلیسی پرده از ظاهر سازی دستگاه حاکمه شوروی برمی دارد. همچنین دستگاه های اجرایی، وزارتخانه ها و وزرا تشریح شده و به طور تلویحی به تحلیل رژیم های توتالیتر پرداخته می شود. در قسمت ضمائم هم مجموعه کاملی از قوانین اساسی شوروی به همراه قطعنامه بیست و هفتم حزب کمونیست شوروی ارائه شده است.

سیاست در اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی یک نظام تک‌حزبی بود، در زمانی که احزاب کمونیست اروپای شرقی از هم پاشیدند یا خود را به سبک غربی، احزاب سوسیالیست یا سوسیال دموکرات تبدیل کردند، حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی حاکم بر اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیست، نخستین کشور کمونیستی را تشکیل می‌داد.

حزب کمونیست شوروی متشکل از افرادی بود که بر اتحاد جماهیر شوروی حکم می‌راندند، قانون اساسی توسط این حزب نوشته شده بود، دولت جدا از حزب و قانون‌گذار، متشکل از همین افراد بود، یعنی هم سیاست گذاری کشور و هم قانون گذاری، توسط این حزب بود، زمینه آموزش اعضای حزب و نامزدهای آینده، اتحادیه جوانان لنین بود، البته در زمان اوج خود ۱۹ میلیون عضو داشت، قدرت حزب به دست سازمان تشکیلات اولیه قرار داشت که به بخش‌هایی تقسیم می‌شد.

سازمان تشکیلات اولیه عملاً با اعضای خود در زندگی تمام افراد (فرهنگی و اجتماعی)، سیاست، اقتصاد، حاکم بود و در همه کارخانه‌ها، ادارات دولتی، مدارس و مزارع جمعی و هر ارگان دیگر از هر حیث دارای قدرت بود، در اوج حزب حدود ۳۹۰٫۰۰۰ عضو در تشکیلات اولیه وجود داشت، افراد بسیار قدرتمند در دبیرخانه و دفتر سیاسی حضور داشتند، این دو ارگان در کنار کنگره حزب در سازمان تشکیلات اولیه قرار داشتند.

کنگره حزب نهاد عالی در CPSU (حزب کمونیست) و تشکیلات اولیه بود که معمولاً هر ۵ سال یک‌بار تشکیل جلسه می‌داد و چندین هزار نماینده در آن شرکت می‌کردند، کنگره حزب تقریباً ۳۰۰ عضو داشت، همچنین کمیته مرکزی کمیته‌ای بود که با حداقل دو جلسه در سال برای نظارت کنگره‌ها و ارگان‌های کشور به نوبه خود اعضای زیادی از کمیته‌های دیگر را به خود جذب می‌کرد، در دفتر سیاسی با ۲۴ عضو عالی‌ترین نهاد سیاست گذاری در کشور بود، و تمام سیاست‌های خارجی و داخلی و عمومی را اعمال می‌کرد عضویت این افراد اگرچه توسط کمیته مرکزی تعیین می‌شد اما در واقع عمدتاً توسط اعضای خود ارگان تعیین می‌شد.