زنانی که زیر مقنعه کلاهداری نموده‌اند

زنانی که زیر مقنعه کلاهداری نموده‌اند

نویسنده: منصوره اتحادیه ( نظام مافی )
ناشر: تاریخ ایران
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 239
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1389 - دوره چاپ: 2

کمیاب - کیفیت : نو

مروری بر کتاب

مصور

زندگی ملک تاج خانم نجم السلطنه، مادر دکتر مصدق

نویسنده سعی کرده است با بررسی نامه های نوشته شده توسط زنان ممتاز دوره قاجاریه پرده از زندگی بسته اندرونی بردارد تا شاید کمکی باشد برای ما که بدانیم چه می گذشته در سر و بر دل زنان آن روزگار.وی با تکیه بر نامه نگاری های نجم السطنه؛ مادر دکتر محمد مصدق، از زنانی می گوید که توانسته اند در آن شرایط خفت بار و تحقیر آمیز و با وجود آن همه موانع فرهنگی و اجتماعی و حتی اقتصادی نام نیکی از خود برجای بگذارند. نام نیکی که با هر بار عبور از روی پل حافظ و با دیدن سردر قدیمی بیمارستان نجمیه خود را به رخ همگان می کشاند.

فراموش نکنیم نجم السطنه در زمان و مکانی می زیسته که باور غالب برجامعه همان دو سه خطی است که از اوج گرفتن فکرها جلوگیری می کند. دو سه خطی که بخشی از نامه یکی از رجال (بخوانید انسان) به نام آن روزگاران است خطاب به برادرش.در این جا ما درباره‌ی زنی صحبت کردیم که برادری داشت با استعداد، پرشور، باهوش و مردمیدان که سال ها در شئونات مختلف و طراز اول کشور خدمت کرد و درخشید. خواهر او نجم السلطنه همان شعور، استعداد و زرنگی را داشت، ولی جنسیت او زندگانی دیگری را برایش رقم زد،سواد متوسط، ازدواج زودهنگام، تربیت فرزندان بی پدر، اداره‌ی خانه، مال و ملک،رسیدگی به رفاه شوهر....

او زندگی ساده و بی‌آلایشی داشت و تجمل به خود راه نمی‌داد. نجم‌السلطنه ثروتش را وقف ساختن بیمارستان نجمیه کرد. احتمالا به دلیل سن، تربیت و موقعیت خانوادگی آماده پذیرفتن همه جوانب تحولات مربوط به زنان نبود، اما وقفنامه و حق نظارتی که به دخترانش واگذار کرد، خارج از عرف زمانه بود. این امر نشانه ذهنیت باز و شهامت اوست؛ به طوری که به حق می‌توان گفت او جزو زنانی بود که زیرمقنعه کلاهداری می‌کرد. تاریخ از او به عنوان زنی فعال، خوش فکر، قوی و همگام با جریان روز نام برده است. او در سال ۱۳۱۱ش. درگذشت.

از زمان ایجاد عالم، برای زن عفت و عصمت مقدر شده، نه خط و سواد. از زن خانه داری خواسته اند نه خوب نویسی. برای طبقه نسوان خط حرام حرام حرام است. سواد جزئی ضرر ندارد.بحث درباره تاریخ زن و اهمیت دادن به آن سابقه نسبتا طولانی دارد، زنان در گذشته اعتماد به نفسی نداشتند و حتی گروهی از آنان که شعر می‌سرودند، اغلب اشعارشان را در خلوت زنانه خود نگاه می‌داشتند. زندگانی بیشتر زنان در سراپرده ابهام پنهان مانده است و هرگونه تحقیقی با مشکل و کمبود منابع مواجه است. حتی زنان در طبقات ممتاز قرار داشتند و در خانواده‌های سرشناس یا اشرافی پرورش یافته بودند، ناشناس باقی ماندند.