زرتشت 

نویسنده: هاشم رضی
ناشر: بهجت
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 280
اندازه کتاب: وزیری گالینگور روکشدار - سال انتشار: 1388 - دوره چاپ: 8

مروری بر کتاب

تصاویر رنگی

پیامبر ایران و باستان

زرتشت پیامبر بزرگ آریایی، یکی از جمله نوادر اندیشمندان جهان است. درباره دوران زندگی وی آگاهی درستی دردست نیست، امّا قدر مسلّم آن است که دانشمندان براساس و پایه پژوهش‌ها و بررسی‌های انجام شده، زمان زندگی وی را از ۱۵۰۰ تا ۳۰۰۰ سال پیش از میلاد می‌دانند.

آموزش‌ها و فلسفه و جهان‌بینی زرتشت از همان دوره‌های کهن مورد توجّه حکما و فلاسفه بزرگ جهان بوده است. اندیشمندان جهان باستان چون فیثاغورس، ارستو، افلاتون و... با افتخار و غرور از زرتشت و فلسفه وی یاد کرده‌اند. در حکمتِ اشراق اهمیت و اعتبار و دیدگاههای وی زمینه‌ساز بسیاری از تحوّلات در فلسفه و حکمت شد. فلسفه عمیق زرتشت، از افلاتون تا هگل را از جنبه‌های متفاوت و سرشار خود برخوردار کرده است و نیچه مرد برتر را در وجود این بزرگ مرد تاریخ یافته و معرفی نموده است.

زرتشت نخستین پیغمبری بود که در آن دوران کهن خدای واقعی را شناخت و یکتاپرستی را مطرح کرد. در فلسفه بر آن بود که دو گوهر همزاد در آغاز، در عالم تصوّر پیدایی یافتند که یکی نیکی و آن دیگری بدی است. اساس حرکت و جنبش و زندگی از برخورد این دو می‌باشد و این هدف هیچ ارتباطی با ذات خداوند ندارد. در نهاد آدمی هم خیر هست و هم شر. پروردگار آدمی را آزاد و با اختیار و اراده کامل آفریده، فرد خردمند باید از میان نیک و بد، نیک را برگُزیند نه بد را و پیرو راه سپنتامینو باشد نه انگرمینو.

زرتُشت بر علیه خرافات و موهومات دوره خود قیام کرد. قربانی و پیش‌کشِ نذرها و پرداخت باج و خراج به کاهنان و قبول زور و بیداد از سویِ فرمانروایانِ خودکامه و زهد و ریاضت را مردود شمرده و از کردار اهریمنی معرفی نمود. کار و کوشش و زندگی خوب و سالم و خوش و نعمتِ از راهِ درست به‌دست آمده را ستود. عبادت را فقط خدمت به مردم و پیروی از سه اصل: اندیشه و گفتار و کردار نیک معرفی کرد.

بسیاری از طبقات و گروه‌های اجتماع آن روز که سود خود را در خطر دیدند بر علیه وی قیام کردند، امّا زرتشت با مقاومتی صبورانه ایستادگی کرد و در انجامِ رسالت خویش کامیاب گشت. سرودهای زرتُشت که در میان تمام آثار دینی جهان مُشخّص و متمایز می‌باشد، موسوم است به گاثَه‌ها. گاثَ سرودی است که با صدای خوش و آهنگین خوانده می‌شود و هفده قطعه می‌باشد. سایر بخش‌های اوستا به زرتشت ارتباطی نداشته و بعدها به این اندیشمند و پیامبر کهن نسبت داده شده و تفاوت در سبک و معنی و مفاهیم، این مورد را کاملاً روشن می‌کند.