راینر ماریا ریلکه

راینر ماریا ریلکه

نویسنده: جیمز رالستون
مترجم: فرخ تمیمی
ناشر: کهکشان
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 95
اندازه کتاب: پالتویی - سال انتشار: 1376 - دوره چاپ: 1

کیفیت : در حد نو _ نو

مروری بر کتاب

راینر ماریا ریلکه از مهم‌ترین شاعران آلمانی‌زبان در سده ۲۰ میلادی بود.
شعر و ادبیات به شکل کلی ، ابزار هنرمندان برای بیان افکارشان به حساب می آید. استفاده از زبان به شکلی آهنگین، خیال انگیز و هوشمندانه در طول تاریخ توسط هنرمندان صورت گرفته تا موضوعاتی مهم از زندگی انسان مورد کاوش قرار بگیرد. یکی از این هنرمندان تأثیرگذار کسی نیست جز «راینر ماریا ریلکه»، شاعر اتریشی که در 4 دسامبر سال 1875 به دنیا آمد.
«ریلکه» در زمانی که در سواحل شرقی ایتالیا مشغول خلق «مرثیه های دوئینو» بود، با حالتی از سودازدگی و همچنین افسردگی دست و پنجه نرم می کرد. او در همین زمان به دوست و میزبان خود، «ماری تکسیس» گفت:

چیزها باید بد، بدتر و بدترین شوند، ورای هر آنچه که زبان قادر به توصیف آن است. تمام روز در بوته زارهای زندگی ام می لولم، و مثل دیوانه ها فریاد می زنم و دستانم را به هم می کوبم. باور نمی کنی که چه موجودات ترسناکی با این کار پدید می آیند.
با وجود این سختی ها، «ریلکه» به مسیر خود ادامه داد و دوره هایی طولانی از تنهایی و انزوا را در سراسر زندگی به عنوان ابزاری ضروری برای خلق آثار هنری در آغوش کشید، و آثاری ماندگار را، هم به نظم و هم به نثر، خلق کرد.

«ریلکه» در میان سال های 1902 و 1908، چند سال قبل از خلق بزرگترین اثرش، نامه نگاری هایی را با دانشجویی نوزده ساله به نام «فرانز کاپوس» داشت که توصیه هایی را از «ریلکه» درباره ی هنر نویسندگی، قدرت درک واقعیت های زندگی و همچنین احساسات انسان از او طلب می کرد. «ریلکه» در این نامه نگاری ها از قدرت تنهایی سخن به میان آورد و بیان کرد که اصلی ترین قانون برای هر هنرمند، مقاومت کردن در مقابل حواس پرتی ها و وسوسه های دنیای بیرون، و به جای آن، روی آوردن به دنیای درونی خویش است. به عقیده ی «ریلکه»، تنها زمانی می توانیم از جادوی درون خود آگاه شویم که به شکل قاطع بپذیریم هم از نظر جسمانی و هم روانشناختی تنها هستیم.
«کاپوس» سه سال بعد از مرگ «ریلکه»، این مکاتبات را در قالب کتاب «چند نامه به شاعری جوان» به انتشار رساند که بلافاصله به اثری تأثیرگذار تبدیل شد.