- موجودی: موجود
- مدل: 192210 - 95/3
- وزن: 0.50kg
دیوان لئالی
نویسنده: جواد لئالی دماوندی
ناشر: مهر
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 205
اندازه کتاب: وزیری - سال انتشار: 1355 - دوره چاپ: 1
کمیاب - کیفیت : درحد نو _ نو ؛ نوشته تقدیمی دارد
مروری بر کتاب
ما نگفتيم حريفان همه جا مي گفتند طوطي طبع «لئالي» است كه شكر شكن است
مرحوم ميرزا جواد توسلي «لئالي» فرزند ميرزاعلي توسلي و صاحب السادات گتميري به سال 1276 هجري شمسي در دماوند چشم به جهان گشود. وي از كودكي زيرك و كنجكاو بودو بعدها همين باعث اندوختن علوم و اطلاعات فراواني بويژه در علم نجوم گرديد.وي به زبان فرانسه تسلط كامل داشت و با زبان عربي نيز آشنا بود.علاوه بر اين داراي خطي خوش و چشم نواز بود.طبع شهر و نظم و نثر روان او، وي را به محافل ادبي و مجلات و روزنامه را فراخواند، همكاري موثر وي با روزنامه ناهيد از اين جمله است.
بخش اعظم ديوان لئالي اشعار آئيني در مدح ذات پاك حضرت حق با مضامين توحيدي و در منقبت چهارده معصوم سلام اله عليهم است.اشعار موجود وي در همه قالب هاي شعري نشان از آشنايي وي با معارف والاي ديني و آشنايي گسترده ايشان با آيات و روايات دارد.در اين ميان اشعار سروده شده به لهجه دماوندي ( كه ظاهرا وي در اين عرصه فضل تقدم رادارد) شيرين و شيوايي خاصي دارد – به گونه اي كه در زبان و بيان قديمي هاي دماوند جاري است.
از وي يك فرزند به نام احمد به يادگار مانده است و نوادگاني كه اهل فضل و علم و ادب هستند.ميرزا جواد لئالي در ساعت ده شب سه شنبه 31/3/1345 دعوت حق را لبيك گفت.
دلم در كنج تنهايي ببو تنگ
زمونه بر پر و بالم بزو سنگ
گهي از غم منالم گاهي از درد
گهي با بخت و با طالع كنم جنگ
* * *
لئالي جان تنت گر هسته رنجور
بشو شكر خدا ركن همه جور
كه از اين چرك دنيا پاك ماشي
مكوفند رخت چرك با هلاشور
* * *
اي كه بر خاك من بي سروسامان گذري
بكن از روي بصيرت به مزارم نظري
من كه امروز در اين تيره مغاك آمده ام
صاحب ذوق و قلم بودم و علم و هنري
تنم از كيسه ي گرما به شكايت مي كرد
آه بيچاره از امروز نبودش خبري
سنگ بر سينه بود كوه و زمين بستر من
جاي پر بالش من خشت بود زيرسري
قدر نشمردمي آن روز كه بد زور و زرم
نه به تن زور مرا هست و نه در كيسه زري
غافل از خود منشين جان مرا در همه عمر
آب و دان مفت و زمين حاضر و تو بي خبري
اندر اين مزرعه جانا ز «لئالي» بشنو
تخمي افشان كه دهد بهر تو جانا ثمري