دیوان حافظ به خط عباس اخوين همراه با تابلوهایی از استاد محمود فرشچیان ؛ همراه با تفسیر فالنامه

فالنامه حافظ

نویسنده: خواجه حافظ شیرازی
تفسیر فالنامه : نظام الدین نوری
مصحح : محمد قزوینی،قاسم غنی
مقدمه: عبدالحسین زرین کوب
تذهیب: عیسی بهادری
نگارگر : محمود فرشچیان
خطاط : عباس اخوین
ناشر: زرین و سیمین
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 576
اندازه کتاب: وزیری گالینگور روکشدار ؛ با قاب - سال انتشار: 1399 _ 1389- دوره چاپ: 15 _ 1

مروری بر کتاب

مصور - رنگی - گلاسه

مجموعه ایست از غزلیات ناب و گرانبهای یکی از ارکان اربعه شعر و ادبیات فارسی، حافظ شیرازی، شاعر قرن هشتم هجری ایران با خط استاد عباس اخوین، تصاویر استاد محمود فرشچیان، تفسیر دکتر نظام الدین نوری . حافظ شاعری صاحب سبک است که سخن بی همتایش او را دارای شهرتی عالم گیر کرده، بسیاری از شاعران از سروده های او الهام گرفته و جایگاهش نزد ایرانیان چنان بالاست که در تقویم فارسی روزی را به بزرگداشت وی اختصاص داده اند. از آن جا که سخن حافظ با معنویات و آیات الهی همراه است، شعر او همواره دریچه ای برای تفال بوده تا خواننده را از کم و کیف نیتی که دارد آگاه سازد و او را به سویی که بهتر است سوق دهد.

تفسير دكتر نظام الدين نوري، خط استاد عباس اخوين ، شامل اشعار حافظ شاعر بلند آوازه قرن هشتم هجري به همراه تصاوير زيباي استاد فرشچيان و تفسير اشعار مي باشد. ايرانيان از دير باز به اشعار وي توجه ويژه اي داشتند.

خواجه شمس الدين محمد بن محمد حافظ شيرازي در ميان شعراي هم عصر خود به جايگاهي ويژه اي دست يافت و سروده هاي بي نظير او  هم چنان پس از گذشت سال ها در ميان مردم از محبوبيت بالايي برخوردار است. مردم اين ديار كهن با تفأل به اشعار وي به دنبال يافتن راهنمايي در هنگام سرگرداني خويش هستند.

دانی که چیست دولت دیدار یار دیدن                در کوی او گدائی بر خسروی گزیدن
از جان طمع بریدن اسان بود لیکن                     از دوستان جانی مشکل توان بریدن
خواهم شدن به بستان چون غنچه با دل تنگ       و آنجا به نیک نامی پیراهنی دریدن
گه چون نسیم با گل راز نهفته گفتن                    گه سر عشقبازی از بلبلان شنیدن
بوسیدن لب یار اول ز دست مگذار                   کاخر ملول گردی از دست و لب گزیدن
فرصت شمار صحبت کز این دو راهه منزل              چون بگذریم دیگر نتوان بهم رسیدن
گوئی برفت حافظ از یاد شاه یحیی                          یارب به یادش آور درویش پروریدن