دیوان اشعار میرزا ابوالقاسم قائم مقام فراهانی

نویسنده: قائم مقام فراهانی
به کوشش : بدرالدین یغمایی 
ناشر: شرق
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 300
اندازه کتاب: وزیری گالینگور - سال انتشار: 1366 - دوره چاپ: 1 

کمیاب  - کیفیت :  نو
 

مروری بر کتاب 

به انضمام مثنوی جلایر نامه

من بی‌گنه و خدمت دیرینه شفیع است                     داد تو بیداد بعید است, بدیع است
گو : هر چه تواند بد ما گوید بدگوی آنجا                 که نیوشنده بصیرست و سمیع است

مشتمل بر اشعار فارسی و عربی ابوالقاسم قائم‌مقام فراهانی (متوفی 1251ق)، متخلص به ثنایی است. در ضمیمه این کتاب اثر دیگر قائم‌مقام با نام مثنوی جلایرنامه آمده است.کتاب مشتمل بر سه بخش است:

مقدمه مصحح با عنوان گوشه‌هایی از زندگی پرفرازونشیب قائم‌مقام فراهانی؛ اشعار پارسی و تازی او، مشتمل بر 1606 بیت پارسی و 87 بیت عربی (قطعات پارسی، دوبیتی و رباعیات، یعنی از صفحه 145 تا 154 کتاب به حساب نیامده است)؛مثنوی جلایرنامه، شامل 1124 بیت که بر اساس نسخه استاد وحید دستگردی به‌وسیله نگارنده تصحیح و تحشیه شده و منضم به این دیوان است.

اشعار کتاب با قصیده‌ای در تبریک ورود ولیعهد از تهران به تبریز آغاز شده است. پس از آن قصیده دیگری در مدح و اندرز ولیعهد و قصیده‌ای در هجو و نکوهش آصف‌الدوله آمده است. قصاید قائم‌مقام فراهانی را می‌توان با‎ توجه‎ به‎ مضمون و نوع ادبی، به انواع: «مدح»، «گلایه»، «اندرز»، «هجو»، «نکوهش»، «مطایبه» و «طنز» تقسیم‌بندی نمود‎ که وجود این انواع ادبی، حاکی از استقلال فکری وی و عدم وابستگی محض‎ به دربار است.

قائم‎‎مقام، با آمیختن و ادغام مدیحه با انواع ادبی دیگر، حتی انواع متناقضی همچون قدح (به‌منظور نقد و آگاهی‌بخشی)، شیوه‌ای متفاوت با معاصران خود در پیش گرفته و با فاصله گرفتن از ستایش‎‎های یک‌جانبه، نگاه ابزاری خود به مدح را آشکار می‌سازد. دغدغه و حساسیت قائم‌مقام نسبت به مسائل سیاسی، مالی و اخلاقی دربار، در جهت حفظ منافع‎ ملی‎ بوده که با توجه به انتقادناپذیری درباریان، وی از قالب مدح و ستایشگری در جهت بیان این دغدغه‌ها، استفاده می‌کند.

کتاب با نگاهی به گوشه‌هایی از زندگی پرفرازونشیب قائم‌مقام فراهانی و آثارش آغاز شده است. نسب قائم‌مقام با سی‎وهفت واسطه از طریق امام زین‌العابدین(ع)، به امیرالمؤمنین علی(ع) می‌رسد و اکثر آنان افرادی هستند که از نظر ادب و فرهنگ و تاریخ و یا سیاست و خدمات دیوانی و اداری منشأ اثر بوده‌اند.

در بخشی از این مقدمه، به خدمات قائم‌مقام پرداخته شده است. از جمله مهم‎ترین خدمات قائم‌مقام، خدمت به فرهنگ کشور بوده است؛ بدین‎‎ معنی که سیاق و عبارات و نوشته‌های ایران را که از زمان صفویه رو به انحطاط گذاشته بود و مبدل به عبارت‎پردازی‌های مغلق شده، تغییر و تبدیل به عبارات سهل و ساده داده است و در واقع می‌توان قائم‌مقام را معمار نثر جدید فارسی بشمار آورد و منشآت وی گواه صادقی بر این مدعاست. قائم‌مقام نه‌تنها در نثر، بلکه در شعر نیز قدرتی بسزا دارد و در این فن هرچند که شاگرد مکتب شعرای خراسان است، اما مانند نثر، صاحب ابتکار و تصرف و شیرین‌کاری و تجدد است؛ خاصه در اشعاری که قصدی خاص دارد و می‌خواهد چیزی بگوید و مطلبی بپروراند و از آن جمله است قصیده «نونیه» که بعد از یکی از شکست‎های مجاهدان در آذربایجان که موجب شکست لشکریان ولیعهد نیز گردید و کارها را خراب و اختیار را از کف سردار لشکر به‌در برد، می‌گوید و می‌موید:

آه، از این قوم بی‎حمیت و بی‌دین               کرد ری، ترک خمسه و لر قزوین
چنین گوید غلام تو جلایر                                که من رفتم ز شرا تا ملایر
بدیدم جملگی شهزادگان را                           همه سرو سهی آزادگان را