حافظ و جام جم

نویسنده: جواد برومند سعید
ناشر: پاژنگ
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 207
اندازه کتاب: وزیری - سال انتشار: 1367 - دوره چاپ: 1

کمیاب - کیفیت : نو ؛ لبه بیرونی کتاب کمی خاک گرفتگی دارد

مروری بر کتاب 

«جام جم» در ادبیات ایران و بخصوص در اشعار عرفانی سابقه‌ای کهن و جایگاهی والا دارد، بنظر ‌می‌رسد این ترکیب از چند جهت مقبول طبع واقع شده و نظر صاحبنظران را بسوی خود جلب کرده است.

1- ترکیبی است باستانی و از این جهت دارای تشخصی است که بدان امتیاز می‌بخشد و آنرا از زبان عامه جدا می‌کند. و بسبب همین قدمت فرهنگی و تاریخی خواه ناخواه احساسات خواننده ایرانی را بر می‌انگیزد و روح او را با افسانه‌های بازمانده‌ از روزگاران گذشته که سراسر حدیث پاکی و راستی و درستی و پاک‌اندیشی است آرامش می‌بخشد.

2- بهم پیوستن دو کلمه «جام» و «جم» و هم آوائی و بجا قرار گرفتن دو حرف «جیم» و دو حرف «میم» که به تناسب تکرار شده و بواسطه یک «الف» فراز و نشیبی مطبوع به کلام داده از نظر موسیقائی این ترکیب را گوش‌نواز واز نظر فرم ظاهری چشمگیر و ممتاز ساخته است و همین مجموعه عوامل است که این ترکیب را اجازه ورود دائمی به قلمرو سخت‌پذیر شعر است...

حافظ می‌گوید سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد اما از نکته‌ای غافل بود، آنچه خود داشت ز بیگانه تمنا می‌کرد و این جام جم خودش بود و فکر می‌کرد بیرون بود و بیگانه در اینجا به معنی غیر خود است آیا اون چیزی که همه چیز را نشان می‌دهد و کل عالم را ملک و ملکوت را خود آدم است یا بیرون آدم است؟ خود آدم است. تمام کهکشان‌ها و ستاره‌ها را که ببینی همه عالم را ندیده‌ای این انسان است که همه چیز را در خودش می‌تواند پیدا کند