به درویش گفتند بساطت را جمع کن دهنش را گذاشت روی هم. بنده هم چون خیال دارم بساطم را جمع کنم چون چاره ای ندارم جز به حراج گذاشتن ته بساط و این ته بساط زندگی بی حاصل من است که دیگر نه حالی برای نوشتن مانده و نه مجالی.

در مورد مقالات کتاب ته بساط و نوشته های دیگرم می خواهم نکته ای به عرض خوانندگان برسانم که از نزدیک فیض زیارتشان نصیبم نیفتاده است. و انان هم با شیوه زندگی بنده اشنایی ندارند. و ان اینکه هرچه نوشته ام در هر دوره و زمان عقیده ام بوده. بی اندکی مصلحت اندیشی و تقیه ای و چه بسا که در بسیاری موارد تشخیصم غلط بوده است...

ادیب پژوهشگر و نویسنده ایرانی در تاریخ بیست آذر ماه سال ۱۳۱۰ در سیرجان متولد شد. پس از تحصیل در دوره دبستان در زادگاهش در سال ۱۳۲۷ برای ادامه تحصیل وارد دانشسرای مقدماتی کرمان شد. در سال ۱۳۳۰ برای تحصیل در رشته فلسفه به دانشگاه تهران رفت و همزمان با پایان یافتن تحصیلش پدر خود را از دست داد.

بعد از چند سال تدریس در مناطق سیرجان و بم به تهران رفت و نخستین همکاری‌های خود را با دکتر معین برای لغت نامه دهخدا آغاز کرد. وی از سال ۴۴ تا ۵۷ با بنیاد فرهنگ ایران همکاری داشت و واژگان قسمت حرف میم از لغت نامه را بر عهده داشت. وی با ارائه مقالات فرهنگی در مجلاتی چون نگین و بامشاد به نقد حکومت وقت می‌پرداخت.

فهرست

که هیچی
این حکایت
آسید ابول
اقدم نُسَح
جوانمرد دشتستانی
که به تلبیس و حیل ...
عرصه س سیمرغ
ترا که خانه ...
روستائی شد در آخور ...
قاری مفلس اصفهانی
چنان قحط سالی شد ...
این کجا و آن کجا
هر دو شیرازی
مدرسه ی الهی
من و این کارها ...
احمد
فهرستها