تاریخ عقاید و مذاهب شیعه

نویسنده: سعد بن عبداللّه اشعرى قمى
مترجم: یوسف فضایى , محمدجواد مشکور
ناشر: عطائی
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 380
اندازه کتاب: وزیری سلفون - سال انتشار: 1371 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

پیروان مذهب شیعه امامیه اثنی عشری که مذهب و فرقه خود را، در میان مذاهب و فرقه های اسلامی، ناجی و مصیب و رستگار، می دانند ، عقیده دارند که:فرقه های شیعه امامیه و مذهب تشیع دوازده امامی، همان اسلام اصلی و حقیقی و خط اصیل دیانتی است که، پیامبر اسلام(ص) در زمان حیات خود، با اتکا به محتوای قرآن مجید، بنیان نهاده است.

مترجم اثر، در مقدمه‎اش بر کتاب پس از تأکید بر این موضوع که فرقه شیعه امامیه و مذهب تشیع دوازده‎امامی، همان اسلام اصلی و حقیقی و خط اصیل دیانتی است که پیامبر اسلام(ص) در زمان حیات خود با اتکا به محتوای قرآن مجید بنیان نهاده است، نظریات مختلف در رابطه با زمان تشکیل شیعه را مورد بررسی قرار داده و چنین نتیجه می‎گیرد: شیعه، عنوان سیاسى - مذهبى گروه طرف‎داران خلافت حضرت على و اولاد او از نسل حضرت فاطمه زهرا بودند، که به احتمال قریب به یقین، چنان‎که محمد بن اسحاق، صاحب کتاب المغازی، به نقل ابن ندیم گفته است: پس از قتل عثمان، به‎خصوص در زمان اختلاف حضرت على با معاویه، به گروهى از مسلمانان، که به یارى و پیروى از على(ع) ثابت ماندند، اطلاق شد. اگرچه در آن زمان‎ها، عنوان‎هاى «علویان» و «حزب آل محمد» نیز به طرف‎داران على گفته مى‎شد؛ ولى در نیمه‎ى اول قرن دوم، یعنى اواخر دوره خلافت اموى و اوائل حکومت عباسى، اصطلاح «شیعه» به پیروان امامت على و اولاد او، به‎طور رسمى گفته شد و آن عنوان در عالم اسلام، به نام آنها اختصاص یافت.

این کتاب، از قدیمی‎ترین و جامع‎ترین کتاب‎هایى است که درباره فرقه‎ها و عقاید شیعه نوشته شده است. چنان‎که دکتر مشکور در مقدمه‎ خود بر این کتاب گفته است: این کتاب، از نظر شیعه امامیه، یکى از کتب معتبر و از مراجع موثق شمرده مى‎شود؛ زیرا اولاً: مؤلف آن (سعد بن عبداللّه)، یکى از محترمین و فقهاى موثق شیعه بوده و ثانیاً: این کتاب، قدیمی‎ترین کتابى است که در آن، همه‎ فرقه‎هاى شیعه و مقالات و عقاید آنها تا قرن چهارم، به‎وسیله یکى از مراجع شیعه، نوشته شده است. این سعد بن عبدالله، محضر امام یازدهم شیعه را درک کرده و از اصحاب او و از اشخاص مورد اعتماد او بوده است..