اطلس گیاهان چوبی ایران

اطلس گیاهان چوبی ایران

نویسنده: کریم جوانشیر
ناشر: سازمان حفاظت محیط زیست
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 163
اندازه کتاب: وزیری گالینگور روکشدار - سال انتشار: 1355  - دوره چاپ: 1 

کمیاب - کیفیت : نو ؛ روکش کتاب زدگی مختصری دارد
 

مروری بر کتاب 

مصور - رنگی - گلاسه

گیاه چوبی گیاهی است که به عنوان بافت ساختاری‌اش چوب تولید می‌کند. گیاهان چوبی معمولاً درختها، درختچه‌ها، ویره‌ها هستند. این‌ها معمولاً گیاهان پایا هستند که ساقه‌ها و ریشه‌های بزرگترشان با تولید چوب از دومین بافت چوبی تقویت می‌شوند. ساقهٔ اصلی، شاخه‌های بزرگتر، و ریشه‌های این گیاهان معمولاً با لایه‌ای از پوست پوشانده می‌شوند.

چوب ساختار یاخته ای سازگار یافته‌ای است که اجازه می‌دهد گیاهان چوبی سال به سال از ساقه‌های بالای زمین رشد کنند، بنابراین موجب می‌گردد تعدادی از گیاهان چوبی بزرگترین و بلندترین گیاهان زمینی شوند. چوب اصولاً از سلول‌های آوند چوبی با دیواره یاخته ساخته شده از سلولز و لیگنین تشکیل شده است.

آوند چوبی بافت آوندی است که آب و مواد غذایی را از ریشه به برگها منتقل می‌کند. بیشتر گیاهان چوبی هر سال لایه‌های جدیدی از بافت چوبی را تشکیل می‌دهند، و بنابراین قطر ساقه را سال به سال افزایش می‌دهند، و چوب جدید در سمت داخلی لایه کامبیوم آوندی می‌ماند که بلافاصله زیر پوست قرار دارد.

گياهان چوبى که در هواى آزاد کاشته مى‌شوند عبارتند از: درختان، درختچه‌ها، پيچ‌ها. چون اين گياهان براى مدت چندين سال در خاک مى‌مانند، در گزينش خاک مناسب براى کاشت آنها، بايد دقت کافى مبذول شود. از سوى ديگر، چون جايگزينى آنها پس از مستقر شدن به آسانى امکان‌پذير نيست، در موقع گزينش نهال بايد دقت لازم به عمل آيد. افزون بر اين هنگام کاشت، رشد آينده درخت يا درختچه را بايد در نظر گرفت که بعداً در اثر رشد کمتر و يا بيشتر از انتظار، اشکالى ايجاد نکند. جابه‌جا کردن درختان و درختچه‌هاى خزان‌دار، زمانى صورت مى‌گيرد که اين گياهان در حال استراحت باشند.

درختان هميشه سبز را، پيش از آغاز فصل رشد انتقال مى‌دهند. هنگام انتقال، ريشه‌هاى درختان هميشه سبز بايد در گونى پيچيده شده باشد. راه بهتر آن است که آنها را از پيش در حلب بکاريم تا درهنگام انتقال بتوان حلب را پاره کرد و ريشه گياه را، با خاک پيرامون آن دست نخودره در زمين قرار داد. گوده‌هائى که جهت اين گياهان زده مى‌شود بايد از لحاظ ژرفا و قطر بزرگ‌تر از ريشه گياه و خاک‌هى پيرامون آن باشد.

روش کار بدين ترتيب است که پس از گوده‌زني، خاک روئى را ته گوده مى‌ريزند و بقيه خاک را گاهى با کود مناسب يا خاک‌برگ مخلوط کرده، پس از قرار دادن گياه در گوده، پيرامون گياه مى‌ريزند و کمى خاک اطراف گياه را فشار مى‌دهند تا گياه مستقر شود. بعضى براى استقرار خاک و بهتر شدن وضع خاک در گوده، چند ماه پيش از اشت، گوده را آماده و رها مى‌کنند تا اولاً خاک مستقر شود، ثانياً ميکروارکانيسم‌ها بتوانند در خاک بدنه گوده که در برابر هواى آزاد قرار مى‌گيرند فعاليت نمايند.