ارسال المثل در مثنوی

ارسال المثل در شاهنامه فردوسی

نویسنده: علی رضا منصور موید
ناشر: سروش
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 150
اندازه کتاب: وزیری - سال انتشار: 1365 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

با شرح و توضیح مختصر و بیان ریشه بعضی ار آن ها

کتاب «ارسال المثل در مثنوی مولانا جلال الدین محمد بلخی با شرح و توضیح مختصر و بیان ریشه بعضی از آنها» نوشته علیرضا منصور موید است.

«ارسال المثل» یا تمثیل از صنایع معنوی علم بدیع در ادبیات است و آن عبارت است از آوردن مطلبی حکیمانه در شعر که در نتیجه باعث آرایش کلام و تقویت بنیه سخن می‌شود. در این کتاب به بررسی این صنعت معنوی در مثنوی مولانا پرداخته شده است. در جای‌جای کتاب برای آنکه متن از حالت یک‌نواختی خارج شود، گاه از داستان‌های کوتاه و زیبا و گاهی فکاهی مثنوی که در آن متن مثل به طور کامل یا تلویحی آمده است، استفاده شده و کل داستان به زبان مثنوی همراه با اشعار مربوط در متن کتاب و در ضمن پاورقی‌ها یا در متن آمده است. در آغاز کتاب منظومه معروف «بشنو از نی» به تمامی آورده شده است.

در متن این قسمت از مثنوی که بیشتر ابیات آن حکم مثل سایر را دارد، بدون ذکر هیچ‌گونه توضیح به درج ابیات اقدام شده است. در پایان هر بخش نیز یکی از داستان‌های مشهور مولوی به طور کامل از متن مثنوی برای مزید اطلاع خوانندگان درج شده است.