چرا رنج می بریم؟

چرا رنج می بریم؟

نویسنده: عبد المجید رشیدپور
ناشر: بنیاد فرهنگی امام مهدی (عج)
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 455
اندازه کتاب: وزیری گالینگور - سال انتشار: 1371 - دوره چاپ: 1 

کیفیت : در حد نو _ نو
 

مروری بر کتاب 

خشم یکی از حالات نفسانی است که موجب انحراف طبع از مجاری مستقیم خود می­گردد و هنگامی که خشم تمام وجود انسان را فراگرفت، روح یک حالت سرکش به خود گرفته و عقل و خرد و ایمان از انسان سلب می­شود. از اینرو لازم است تا ابتدا آنرا خوب بشناسیم و در راه کنترل و مهار آن تلاش کنیم.

بهترین راه درمان غضب پیشگیری از آن است امّا در صورت ابتدا به این نقیصه‌ی اخلاقی باید ابتدا جنبه ­های معرفتی خود را نسبت به عواقب سوء طغیان خشم و غضب افزایش داد و آنگاه با عواملی که موجب هیجان و غضب می­گردد، مقابله کرد و آنها را نابود کرد. زیرا تا زمانی که علّت غضب در وجود انسان وجود دارد، معلول او نیز وجود خواهد داشت.

«غضب» یکی از کیفیّات نفسانی انسان جهت تهییج وی برای دفع نیروهای مهاجم و تهدید کنندگان منافع و مصالح اوست. امّا این قوّه نیز همانند دیگر قوای نفسانی امکان هر دو نوع استفاده‌ی افراطی و تفریطی را دارد. امّا هم افراط و هم تفریط در غضب در نهایت به ضرر آدمی و به هدر دادن این نیروی خداداد منجر می­شود و تنها اعتدلال در این قوّه و در پیش گرفتن خشم عقلانی است که موجب سعادت اخلاقی می­گردد.

در مکتب اخلاقی اسلام، استفاده از خشم جهت دفاع از جان، مال، ناموس و بالاتر از همه دفاع از دین و عقیده امری پسندیده و فعلی اخلاقی شمرده شده است. عدم کنترل بر خشم ضمن اینکه صدمات جبران ناپذیری را بر اعضا و قسمت­ های مختلف بدن و از جمله دستگاه فکر و اندیشه‌ی وی می­گذراد، زمینه­ ساز بروز صفات مذموم و دست زدن به افعال غیر معقول و خلاف اخلاق  می­ گردد از اینرو کنترل خشم و غضب وظیفه‌ی مهمّ اخلاقی هر طالب سعادتی است.

در هنگام خشم و غضب برای کنترل موقّت آن، بهترین کار، مشغول ساختن خود به کار دیگری و به ویژه‌ی اعمال عبادی است امّا برای درمان اساسی طغیان غضب ابتدا باید به پیامدهای سوء آن توجّه‌ی ویژه­ای مبذول داشت و آنگاه  عوامل بروز آنرا که در تمایلات پست انسان ریشه دارد.از جمله راه­کاری­های عملی جهت خودسازی که در اخلاق فلسفی مطرح می­شود، ایجاد تعادل در تمایلات و قوای نفس است به نحوی که راه هرگونه افراط و تفرط بر آن بسته شود و با اتّخاذ شیوه­ای میانه­ روانه، ضمن استفاده‌ی معقول و مشروع از این قوا، از هرگونه تبیعیّت محض و غیرضابطه مند از آنها پرهیز شود.

از جمله‌ی قوای مهمّی که علمای اخلاق بر نفس انسان بر می­شمرد، قوّه‌ی غضبیّه است. هر چند اصل وجود این قوّه‌ی در نهاد آدمی، خود موجب برکات زیادی برای آدمی است، ولی عدم مهار و کنترل آن، انسان را به سراشیبی سقوط و انحطاط اخلاقی م ی­کشاند و عقل انسان را از تفکّر صحیح باز می­دارد.