و هر روز کمی بدتر

و هر روز کمی بدتر

نویسنده: اوته ارهارت
مترجم: فرحناز میرقمی زاده
ناشر: آفرینش
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 215
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1384 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

در این کتاب مولف می کوشد تا راه ها و بسترهای لازم برای رسیدن به جایگاه اجتماعی و تثبیت موقعیت زن در جامعه را معرفی و نمایان کند. وی مباحثی را مطرح میسازد که مخاطبان (دختران و زنان) بتوانند تغییراتی بنیادین در راهی که معمولا سر به راه و مطیع بوده اند، در خود ایجاد کنند و به شجاعت و آزادگی بیشتری دست یازند.

کتاب زنان و دختران خوب به بهشت می روند ، زنان و دختران بد به همه جا ( جلد اول ) هر روز کمی بدتر ( جلد دوم ) 
دختر عاقل دیگه کوتاه نمی یاد ( جلد سوم ) ؛ تاکنون در سراسر جهان هرکدام بیش از چند میلیون جلد از آنها پی در پی به تجدید چاپ رسیده و به فروش رفته و به پانزده زبان ترجمه شده است . در آمریکا بهترین کتاب سال شناخته شده و بالاترین رقم فروش را به خود اختصاص داده است .

تعداد بیشماری از زنان در سمینارهای این نویسنده و روان شناس شرکت می کنند و با دادن نامه ها و ارسال پیام ها در رسانه های مختلف آرزو می کنند که بتوانند ایده های این کتاب را عملاً جامه ی عمل بپوشانند .

در این سه جلد کتاب یاد شده ، بر آن شده است که با قدم های کوچک ولی مطمئن و استوار بتوانند تغییراتی بنیادین در راهی که دختران و زنان سر به راه و مطیع بوده اند ایجاد کند و آنان را تبدیل به دختران و زنان شجاع و آزاده کرده اند تا هرچه بیشتر و بهتر فقط در جهت پیشرفت خودشان گام بردارند .

زن جنس سر به راه، مهربان، انعطاف‌پذیر، فروتن و نجیبی است. چنین تصویری در ذهن همه بانوان وجود دارد. سر به راه بودن باید راهی به سوی کامیابی باشد، اما در واقع چنین نیست، امروزه زنان نمی‌خواهند فقط سر به راه باشند. آگاهی زنان از خویشتن افزایش یافته است. با این حال، تناقض‌های فراوانی در ذهن زن امروزی نهفته است. می‌کوشد تا خود را ابراز کند، اما وجدانش ناراحت است.

در بیرون خاموش اما در درون آکنده از کشمکش است. از سویی می‌خواهد محبوب همگان باشد و می‌کوشد همه راضی نگه دارد. از سوی دیگر می‌داند که به این ترتیب دچار وابستگی می‌شود. می‌خواهد ابراز وجود کند، اما قصد آزار هیچ کس را ندارد، می‌خواهد به هدفش دست یابد، اما میل ندارد دیگران را پشت سر بگذارد، می‌خواهد انتقاد کند، اما بد کسی را نمی‌خواهد، می‌خواهد عقاید خود را بیان کند و دیگران را متقاعد گرداند، اما نمی‌خواهد اختیار اوضاع را در دست بگیرد. می‌خواهد اعتماد به نفس داشته باشد، اما کسی را نترساند.

دودلی و تردید او در حالت‌های ظریف جسمانی‌اش نمایان است. سری که اندکی خم شده، نگاهی شرمگین و پرسشگر و لبخندی مردد، گویی این پیام را مخابره می‌کند: در عمق وجودم از خودم مطمئن نیستم، به من بگویید چه کار کنم.