لب لباب مثنوی

Name: لب لباب مثنوی
Brand: اساطیر
Availability: OutOfStock

نویسنده: مولانا ملا حسین کاشفی
به کوشش : سید نصرالله تقوی - سعید نفیسی
ناشر: اساطیر
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 419
اندازه کتاب: وزیری گالینگور - سال انتشار: 1394 - دوره چاپ: 6

مروری بر کتاب

نام این لب لباب معنویست انتخاب از انتخاب مثنویست

لب لباب مثنوی، عنوان کتابی است تألیف مولانا ملا حسین کاشفی، به اهتمام و تصحیح حاج سید نصرالله تقوی و مقدمه ای کوتاه از استاد سعید نفیسی که انتشارات اساطیر آن را منتشر نموده است.ملا حسین کاشفی، همان گونه که از نام کتاب پیداست، منتخباتی از مثنوی معنوی حضرت مولانا را بر حسب معانی و با افزودن اشارتی به مقصود شاعر در آغاز هر قسمت مرتب نموده است. این کتاب مشتمل بر ۳ عین(فصل) و ۱۶ نهر(بخش) می باشد. این ۳ عین به ترتیب به مباحث شریعت، طریقت و حقیقت پرداخته است.

نکتهٔ شایان ذکر جدای از انتخاب دقیق و حساب شده اشعار که نمایی از سیر و سلوک نهفته در مثنوی معنوی را به نمایش می گذارد، چیدمان این فصول و بخش ها می باشد که در درجهٔ اول بیانگر شیوه اندیشیدن حضرت مولانا و دوم پیروی ملا حسین کاشفی از ایشان و اندیشه او که هدف نهایی را حقیقت و راه رسیدن به آن را گذر از شریعت به عنوان پوسته اولیه و استفاده از مرکب طریقت به عنوان تنها راه وصول به حقیقت می داند.

کمال الدین حسین بن علی بیهقی هروی معروف به واعظ کاشفی از دانشمندان و نویسندگان و سرایندگان نیمه دوم سده نهم ایران بود.کاشفی دانشمند بسیار پرکاری بود و کتاب های بسیاری در فنون مختلف اخلاق و تاریخ و تفسیر و حدیث و سلوک و تصوف و نجوم و ریاضیات و فقه به زبان تازی و پارسی نوشت و در نظم و نثر زبان فارسی زبردست بوده و در شعر فارسی کاشفی تخلص می کرده است. وی در تفسیر، حدیث، عرفان و ادب متبحر و دارای تألیفاتی در این حوزه ها و البته علوم غریبه می باشد.از جمله آثار وی: انوار سهیلی، اخلاق محسنی، اسرار قاسمی در علوم غریبه و روضه الشهدا و مواهب علیه در تفسیر می باشند. ایشان معاصر امیرعلیشیر نوایی بوده اند.

روزی پدری که از بلخ می ‏گریخت در راه به دیدار پیری شصت ساله در شادیاخ نیشابور رفت.کودکی خردسال در این‏سفر با پدر همراه بود فریدالدین محمدبن ابراهیم عطار نیشابوری پیر شصت ساله روی از جهان در کشیده، چون‏ بهاءالدین محمد بلخی را در سرای خویش دید و نظر بر آن کودک خرد، جلال الدین محمد، افکند، گفت: زود باشدکه این پسر آتش در سوختگان عالم زند»

زد و شد چنانکه دیدیم و شنیدیم. اکنون نزدیک به هفتصد و چهل سال از آن‏ آتش افروختن ها می‏گذرد.خدا داند که چسان میلونها مردم را آن آتش در گرفته است. شیخ زاده بلخی از گوشه خانقاه ‏قونیه جهان گرفت وه که چه آسان است و آن دیگری را که این مایه در رگ و پی راه نیافته چنان دشوار است که اگرعمرها بزید باز بدان نتواند رسید!