داستان روایت روستایی است که اربابی ستمگر همهٔ هستی و نیستی مردم را به یغما می‌برد و از انجام هیچ ظلم‌ و جوری فروگذار نمی‌کند. مردم نادان ده، به جای مبارزه و حق‌‌خواهی، مایملک ارباب را نتیجهٔ بذل و عنایت خدا در حق او می‌دانند! و معتقدند خدا به وسیلهٔ ارباب، رزق و روزی مردم را تأمین می‌کند!

علی‌رغم ظلم و ستم ارباب در حق مردم، آنان برای خدمت به ارباب از یکدیگر پیشی می‌گیرند و حتّی خدمت به چنین ارباب ستمگری را باعث افتخار خود می‌دانند! امّا دانش‌آموزان ده، تحت تأثیر سخنان روشنگرانه معلّم خود، کم‌کم به مخالفت با ارباب می‌پردازند و ....

مرضیه احمدی اُسکویی (زادهٔ ۱۳۲۴ - درگذشتهٔ ۶ اردیبهشت ۱۳۵۳) چریک، شاعر، نویسنده، معلم و از فعالان سیاسی چپ‌گرا در دوران پهلوی بود. اسکویی در ۶ اردیبهشت ۱۳۵۳ در درگیری با ساواک کشته شد....او شعر می‌گفت و داستان می‌نوشت. از او نوشته‌هایی به جا مانده‌است.طبق گفتهٔ مهرداد درویش‌پور، اسکویی یکی از نمادهای «زن انقلابی» نزد چپ‌گرایان در پیش از انقلاب ۱۳۵۷ ایران بوده‌است. صحنهٔ مرگ او یکی از صحنه‌های بازسازی‌شده توسط آزاده اخلاقی در مجموعهٔ عکس «به روایت یک شاهد عینی» است.

ایشان در طی تحصیل به عنوان نماینده دانشجویان به شمار می رفت.او علاوه بر معلمی در روستاهای آذربایجان به عنوان شاعر و نویسنده نقش فعالی در توسعه ی فرهنگ ادبیات زبانهای ترکی و فارسی داشت.وی در ششم اردیبهشت سال ۱۳۵۳ ـ هجری ـ خورشیدی به دست عوامل ساواک به شهادت رسید.