جانی گیتار

جانی گیتار

نویسنده: نیکلاس ری , فیلیپ یوردان
مترجم: پرویز دوائی
ناشر: روزنه کار
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 240
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1385 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

مصور

جانی گیتار یکی از آثار اپرایی بزرگ سینماست، که یعنی از آغاز تا انجام لحنی دارد در اوج التهاب... به راستی که فیلمی کاملا مشابه با آن نمی توان یافت، این چنین آکنده از ضربه های جسورانه سبک پردازی...ضرباهنگ آرام،حدتی فزاینده و موسیقی بی امان روح گداز همه دست به دست هم می دهند تا به فیلم تاثیری رویایی ببخشد... فرانسوا تروفو،نیکلاس ری را به خاطر مهارت بارزش در پرداخت صحنه های شبانه "شاعر شبانگاهی" نامید. جانی گیتار نمونه ای بارز از فیلم کوچکی ست که بالید و به مقام یک اثر کلاسیک رسید...

وینا صاحب یک کافه و زمین‌های اطراف آن، منتظر ورود راه‌آهن است تا املاکش را به قیمت کلان بفروشد. چهره‌های با نفوذ و بزرگان شهر به سرکردگی اما اسمال که از وینا خوشش نمی‌آید، قصد بیرون راندن او از آن منطقه را دارند و وینا نیز برای ایستادگی و مقاومت در برابر این جماعت خشمگین از جانی گیتار محبوب دوران قدیمش، طلب کمک می‌کند.

درچنین شرایطی و تا پیش از آمدن جانی گیتار به عنوان یک حامی و تکیه گاه، وینا ناچار است برای حفظ استقلال و محافظت از موقعیت و جایگاهش درمنطقه از احساسات زنانه اش چشم بپوشد و در ردای یک وسترنر اسلحه به کمر ببندد...

فیلمی است با روح و لحنی تئاتری؛ یک وسترن "نااصل" به دور از شرایط و مقررات رایج وسترن ها، وسترنی رویایی، یک افسانه پریان، وسترنی وهم آلود... اگر بشود فیلمسازان را به دو گروه کلی، فیلمساز(مغزواندیشه) و فیلمساز(دل) تقسیم کرد، من نیکلاس ری را در گروه دوم قرار می دهم، در ردیف هنرمندان صداقت و حساسیت. جانی گیتار، دیو و دلبر، وسترن هاست،وسترن رویا، رنگ های چشمگیر تند به این جنبه غرابت فیلم می افزایند، رنگ های زنده گاه بسیار زیبا و همیشه غیر منتظره... جانی گیتار به سفارش جان کرافورد ساخته شد، همان طوری که مزرعه بدنام را برای مارلنه دیتریش ساختند.

کرافورد پدیده ای ست که هر چه بیشتر پا به سن می گذاردمردانه تر می شود. نیکلاس ری، روسلینی هالیوود است. هرگز توضیح نمی دهد. هرگز بر مفاهیم اثرش تاکید نمی گذارد. فیلمی از او وجود ندارد که درش صحنه ای از پایان روز نباشد. او شاعر شب هنگام است