جاده تارا

نویسنده: مائیو بنچی
مترجم: اسدالله امرایی
ناشر: کتابسرای تندیس
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 690
اندازه کتاب: رقعی سلفون - سال انتشار: 1380 - دوره چاپ: 1

مروری بر کتاب

مائیو بنچی سال 1940 به دنیا آمد و تحصیلات دانشگاهی را در زادگاه خود دوبلین ایرلند به پایان رساند. این نویسنده در سال های1962 تا 68 معلم و مقاله نویس برای روزنامه Irish Times بوده که در لندن زندگی می کرده و پس از ازدواج به ایرلند بر می گردد . سبک داستان هایش رمان و روایی هستند و کتاب های پرفروشی هم داشته است .

او در خودنوشته ای که از خود به جا گذاشته اذعان می دارد که فضای خانه ی مادری اش بسیار شاد و دوست داشتنی بوده ، خصوصا از مادرش می گوید و اینکه وی آرزو داشته او با یک دکتر یا وکیل مدافع یا حسابدار ! ازدواج بکند و در دوبلین پایتخت ایرلند زنگی کنند که امید عبثی بوده . گو اینکه به مادرش وابستگی شدیدی داشت.

 جاده‌ی تارا رمانی پرماجراست، ماجراهایی از جنس امروز، داستانی از ارزش‌های تغییر یافته زندگی در دو سوی اقیانوس، نویسنده در این رمان عرصه‌هایی از روابط انسانی را تعریف می‌کند تا پیش این آزموده نشده بود. داستان در دهه‌ی نود قرن گذشته می‌گذرد، در آغاز همه‌گیر شدن راه‌های ارتباطی جدید از جمله اینترنت.

ماجرا از آن‌جا آغاز می‌شود که مسافرتی شکل می‌گیرد، مسافرتی که در آن از هتل و چادر مسافرتی و کوله‌پشتی‌های دهه هفتاد و هشتاد خبری نیست . دو مسافر خانه‌های خود را با هم عوض می‌کنند. هرکدام فرهنگ خودشان را به همراه می‌آورند و با همسایه‌هایی آشنا می‌شوند که دوست دارند ماجرا شوند. داستان عشق‌ها خیانت‌ها و دورویی‌ها و حسادت‌هایی رو می‌شود که تا دیروز در پستوی خانه نهان بود. مائیو بنچی روایت سرراست و ساده‌ای از روابط پیچیده‌ی آدم‌ها در این رمان عرضه می‌کند و خواننده را به مهمانی نور و رنگ و سنت‌هایی می‌برد که در روزگار امروز رنگ باخته است...

مادر رایا همیشه جانش برای هنرپیشه ها در میرفت و همیشه ازین موضوع دلخور بود تا این که...