با پچپچه پاییز ؛ نثر شاعرانه در چهارده بند

با پچپچه پائیز

نویسنده: احسان طبری
ناشر: دوران نو
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 45
اندازه کتاب: رقعی - سال انتشار: 1361 - دوره چاپ: 1 

کمیاب - کیفیت : در حد نو ؛ جلد کتاب سائیدگی مختصری دارد

مروری بر کتاب  

نثر شاعرانه در چهارده بند

چَرخِشتِ سالیان از ما عصاره ای تلخ ساخت. آه چه اشکها و چه دردهای نهفته و نا گفته!
و در پشت سر ما گورهاست و در پشت سر ما یادهای دفن شده بسیاریست
چگونه خندهای ما به خموشی گرایید و در تنهایی غمگین اکنون چه طنین های دور و غریبه ای باقی گذاشت.
ما دستهای هم را فشردیم، و ما دندانها را نیز.
و از چه رنگین کمانها و از چه دوزخ ها گذشتیم!
و مرواریدهای شب و روزمان غربال شد!
و چگونه عمر طاقه ابریشمین خود را فرو پیچید! درنگ و شتاب هر دو در سرشت آدمی است: درنگ را دوست دارد ولی شتاب می ورزد. ماندن را می خواهد ولی رفتن را می بسیجد. و فرزندان ما و دوستان ما را به یاد آر!
چه سیماها و چه خصلت های دل انگیز! آه چه خاطراتی دل انگیز و چندش آور!
و روان ما مغناطیس دوستی بود و کلبه ما مهمانسرا.
و هر عصر قصری است تماشایی با معاصران، رویدادها، حیرت ها، انتظارها.

انتظار در چارچوب هستی ما، سوزن دوزی بی انتهایی بود.
و تو ای پرستیده من، حفره های تاریک این انتظار را با نور بزرگ خود پر کردی و مرا از تهی بودن سرنوشت رهاندی وما باهم در کنار دره ای ژرف و دریاهای آشفته و در زیر آسمان خشمناک ایستادیم.
و در این دالان عکس های گوناگون، سر انجام در خروج فرا می رسد.
و من آرزومندم که از تنها و نخستین کس خارج شوم و تو را هنوز باشنده پر نشاطی از جهان ببینم: سالیان دراز.
جهان را بی تو پنداشتن نمی توانم.
جهان را بی تو انگاشتن نمی خواهم.