سعی کردم چیزهایی بنویسم که بوی اعتراض بدهد تا فکر نکنند ما بی رگیم. اگرچه رگ دارها با امیرکبیر هم داستان شده اند!ترتیبی اتخاذ کردم که لا به لای اعتراض ها کمی بخندید. گاهی بعضی ها را دست انداختم تا دلمان خنک شود و دور هم حال کنیم. بعضی وقتها تلاش کردم به بعضی ها بر بخورد.

این وسط نقد هم کردم. نقد سازنده. منتها از قدیم گفته اند: تا خراب نکنی آباد نمی شود. من خراب کردنش را انجام دادم حالا یکی بیاید بسازد وگرنه قرارگاه سازندگی خاتم می آید و می سازد!

این مجموعه شامل گزیده ای از یادداشت های طنز من در مطبوعات است که در قالب ستون هایی با نام ستون آخر، هذیون، مه شکن، کبریت بی کله و جعبه سیاه؛ بین سال های ۹۰ تا ۹۵ چاپ شده است. گمان میکنم این اولین کتابی است که یک تهیه کننده دارد و احتمال قریب به یقین من و امیرعباس کاظمی از این نظر اولین در تاریخ نشر ایران هستیم!