گنجینه حکایات در انجمن دانش

نویسنده: احمد وقار شیرازی
مصحح : محمود طا‌ووسی‌
ناشر: نوید شیراز
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 210
اندازه کتاب: وزیری - سال انتشار: 1370 - دوره چاپ: 1

کیفیت : درحد نو _ نو

مروری بر کتاب

برگزیده اشعار به سبک گلستان سعدی

احمد وقار شیرازی فرزند بزرگ وصال شیراز بود. بعد از فراگیری مقدمات به تحصیل فقه و اصول و حکمت الهی پرداخت و پس از اتمام تحصیل به تألیف و تصنیف همت گماشت. وی در اصناف شعر متبحر و در فن انشاء مهارت داشت. وقار در ۱۲۶۶ق با برادر خود میرزا محمود حکیم به هندوستان رفت و در مدت توقفش در بمبئی ، کتاب "مثنوی" مولوی را در مدت چهار ماه با خط خوش نوشت و به چاپ رسانید و سپس به زادگاه خود بازگشت.

در ۱۲۹۰ق به زیارت عتبات عالیات رفت و در راه بازگشت ، به تهران آمد و مورد حمایت ناصرالدین‌شاه واقع شد. وقار علاوه بر نستعلیق ، خطوط نسخ و رقاع شکسته نستعلیق را استادانه می‌نوشت و بویژه در خط نسخ کمتر نظیر داشت. وی در شیراز درگذشت و درجوار پدر خود به خاک سپرده شد.

به بهار مِی طلب کن منشین به کار دیگر
که بسی امید باید که رسد بهار دیگر
بشمر غنیمت ارزان که رسی به روزگاری
که خطا بود نشستن پی روزگار دیگر

***
عشق بازی در جوانی خوشتر است
وین دو با دلدار جانی خوشتر است

درس نادانی به ما فرمود عشق
وین ز هر علمی که دانی خوشتر است

گرچه جور از خوبرویان خوش نماست
باز ای جان ، مهربانی خوشتر است

بر ندارم سر ز خاک کوی دوست
کاین ز آب زندگانی خوشتر است

پیش من مردن به یاد روی دوست
از حیات جاودانی خوشتر است

گوش با واعظ نمی دارد وقار
با گرانان جانگرانی خوشتر است