گلستان سعدی ؛ سلفون

گلستان سعدی

نویسنده: سعدی شیرازی
نصحیح : حسن انوری
ناشر: قطره
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 330
اندازه کتاب: رقعی سلفون - سال انتشار: 1384 - دوره چاپ: 4

مروری بر کتاب

شیخ سعدی نه تنها یکی از ارجمندترین ایرانیان است بلکه یکی از بزرگترین سخن سرایان جهان است. در میان پارسی زبانان یکی دو تن بیش نیستند که بتوان با او برابر کرد و از سخنگویان ملل دیگر هم از قدیم و جدید کسانیکه با سعدی همسری کنند بسیار معدودند. در ایران از جهت شهرت کم نظیر است و خاص و عام او را میشناسند.

در بیرون از ایران هم عوام اگر ندانند خواص البته به بزرگی قدر او پی برده اند. با این همه از احوال و شرح زندگانی او چندان معلوماتی در دست نیست، زیرا بدبختانه نه ایرانیان در ثبت احوال ابناء نوع خود بنهایت مساحمه و سهل انگاری ورزیده اند. چنانکه کمتر کسی از بزرگان ما جزئیات زندگانیش معلوم است و درباره شیخ سعدی مسامحه بجائی رسیده که حتی نام او هم بدرستی ضبط نشده است....

منت خدای را عز و جل ، که طاعتش موجب قربتست و شکر اندرش مزید نعمت؛
هر نفسی که فرو می رود ممد حیاتست و چون برمی آید مفرح ذات، پس در هر نفسی دو نعمت موجودست و برهر نعمت شکری واجب..
از دست و زبان که برآید
کز عهده شکرش بدر آید؟
بنده همان به که زتقصیر خویش
عذر بدرگاه خدای آورد
ورنه سزاوار خداوندیش
کس نتواند که بجای آورد...

پادشاهی را شنیدم بکشتن اسیری اشارت کرد . بیچاره درآن حالت نومیدی ملک را دشنام دادن گرفت و سقط گفتن که گفته اند :
هرکه دست از جان بشوید هر چه در دل دارد بگوید .
وقت ضرورت چو نماند گریز
دست بگیرد سر شمشیر تیز
ملک پرسید چه می گوید .
یکی از وزرای نیک محضر گفت : ای خداوند همی گوید .
ملک را رحمت آمد و از سر خون او درگذشت.

فهرست

دیباچه
باب اول - در سیرت پادشاهان
باب دوم - در اخلاق درویشان
باب سوم - در فضیلت قناعت
باب چهارم - در فواید خاموشی
باب پنجم - در عشق و جوانی
باب ششم - در ضعف و پیری
باب هفتم - در تأثیر تربیت
باب هشتم - در آداب صحبت