- موجودی: موجود
- مدل: 181014 - 10/1
- وزن: 2.00kg
کلیات سعدی
نویسنده: شیخ مصلح الدین سعدی شیرازی
مصحح: محمدعلی فروغی
ناشر: افکار
زبان کتاب: فارسی
تعداد صفحه: 810
اندازه کتاب: وزیری سلفون ؛ با قاب - سال انتشار: 1385 - دوره چاپ: 6
مروری بر کتاب
گلستان، بوستان، غزلیات، قصاید، قطعات و رسایل
منت خدای را عزوجل که طاعتش موجب قربت است و به شکر اندرش مزید نعمت. هر نفسی که فرو می‌رود ممد حیات است و چون برمی آید مفرح ذات. پس در هر نفسید و نعمت موجود است و بر هر نعتمی شکری واجب…
این سرآغاز کتاب گلستان اثر سعدی شیرازی است که آن را زیباترین کتاب نثر تاریخ ادبیات ایران می‌دانند. به قول محمدعلی فروغی که مقدمه‌اش بر کلیات سعدی در آغاز این کتاب نیز خوش نشسته است، “ارجمندترین کتاب زبان فارسی شاهنامه فردوسی است و زیباترین کتاب نثر گلستان سعدی و این هر دو کتاب به سبب همین که پسندیده خاص و عام شده، در دست و پای مردم افتاده و گرفتار دستبرد نویسندگان و خوانندگان گردیده”
فروغی در این باره می‌نویسد:
نخستین و شاید تنها قدم صحیحی که تاکنون در این راه برداشته شده، آن است که استاد گرامی آقای عبدالعظیم قریب گرکانی برداشته‌اند که گلستانی به خط بسیار خوش – که ممکن است به قلم میرعماد معروف باشد – به دست آورده‌اند و نویسنده آن در سال 1021 در پایان کتاب اظهار کرده است که از روی نسخه‌ای که در سال 662 به دست مصنف نوشته شده استنساخ نموده است و آقای قریب از روی آن نسخه به طبع گلستان اقدام کرده… ولیکن پس از تامل در آن و مطابقه با نسخه‌های کهنه دیگر، چنین به نظر می‌رسد که آن نیز کاملا منطبق با نسخه اصل گلستان نیست…
به این ترتیب محمدعلی فروغی نسخه‌های متعدد از آثار سعدی را گردآوری و مطابقت داده و شروع به کار می‌کند و نسخه پیرایه و آراسته فعلی را تدوین و تصحیح می‌کند. در این کتاب میتوانید بوستان، گلستان، قصاید فارسی، مواعظ، مراثی، قصاید عربی، غزلیات، رباعیات، مثنویات، مفرادات، ملحقات، رسایل نثر، مجالس پنج‌گانه و تقریرات ثلاثه سعدی را بی‌کم و کاست بخوانید.
«سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز
مرده آنست که نامش به نکویی نبرند»
«آن دو شاخ گاو اگر خر داشتی
یک شکم در آدمی نگذاشتی»
«باآن‌که خصـومت نتوان کرد بساز
دستی که به‌دندان نتوان برد ببوس»
«به اخلاق با هرکه بینی بساز
اگر زیردست است و گر سرفراز»
«پارسا باش و نسبت از خود کن
پارسازادگی ادب نبود»
«چو بینی که یاران نباشند یار
هزیمت ز میدان غنیمت شمار»
